-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Atos 1:21|
dei oun tôn sunelthontôn êmin andrôn en panti chronô tsb=en ô eisêlthen kai exêlthen eph êmas o kurios iêsous
-
22
|Atos 1:22|
arxamenos apo tou baptismatos iôannou eôs tês êmeras ês a=anelêmphthê tsb=anelêphthê aph êmôn martura tês anastaseôs autou tsb=genesthai sun êmin a=genesthai ena toutôn
-
23
|Atos 1:23|
kai estêsan duo iôsêph ton kaloumenon a=barsabban tsb=barsaban os epeklêthê ioustos kai a=maththian tsb=matthian
-
24
|Atos 1:24|
kai proseuxamenoi a=eipan tsb=eipon su kurie kardiognôsta pantôn anadeixon ab=on ab=exelexô ek toutôn tôn duo abt=ena ts=on s=ena ts=exelexô
-
25
|Atos 1:25|
labein ton a=topon tsb=klêron tês diakonias tautês kai apostolês a=aph tsb=ex ês parebê ioudas poreuthênai eis ton topon ton idion
-
26
|Atos 1:26|
kai edôkan klêrous a=autois tsb=autôn kai epesen o klêros epi a=maththian tsb=matthian kai sugkatepsêphisthê meta tôn endeka apostolôn
-
1
|Atos 2:1|
kai en tô sumplêrousthai tên êmeran tês pentêkostês êsan a=pantes tsb=apantes a=omou tsb=omothumadon epi to auto
-
2
|Atos 2:2|
kai egeneto aphnô ek tou ouranou êchos ôsper pheromenês pnoês biaias kai eplêrôsen olon ton oikon ou êsan kathêmenoi
-
3
|Atos 2:3|
kai ôphthêsan autois diamerizomenai glôssai ôsei puros a=kai ekathisen tsb=te eph ena ekaston autôn
-
4
|Atos 2:4|
kai eplêsthêsan a=pantes tsb=apantes pneumatos agiou kai êrxanto lalein eterais glôssais kathôs to pneuma edidou tsb=autois apophtheggesthai a=autois
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Pedro 1-3
18 de Dezembro LAB 718
MAIS DO QUE HOMEM
1Pedro
Para o dia 18 de Dezembro (não ontem) de 1970, o livro “Meditações Matinais” da Casa Publicadora Brasileira apresentou um comentário – “Mais do que Homem” – sobre um verso de 1Pedro, que quero compartilhar com você, aqui.
“Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”.
Quando Pedro, já idoso, lançou um olhar retrospectivo ao passado, quando estava com o Senhor, lembrou-se vivamente de Sua paciência e longanimidade. Pedro mesmo havia aprendido essas graças de Jesus, como se deu com milhares de Seus seguidores.
O Dr. Peale conta o seguinte caso: “Estava um dia o piedoso Wesley pregando num bairro muito pobre de Londres... Súbito surgiram dois rufiões. Disseram um ao outro: ‘Quem é esse pregador? Vamos mostrar-lhe o que lhe vai acontecer. Que direito tem ele de intrometer-se aqui, para desmanchar nosso prazer?’. Cada um deles tomou uma pedra e beligerantemente acotovelaram caminho através da turba, até chagar a uma distância conveniente do pregador. Então ergueram o braço com a pedra, dispostos a apedrejar o rosto de Wesley, quando, ao descrever ele o poder de Cristo para transformar a vida dos pecadores, uma resplandecente luz se espalhou no rosto do orador, luz maravilhosa que o deixou como transfigurado. Ficaram estupefatos, o braço ainda erguido. Um dirigiu-se ao outro e disse, com um tom de reverência na voz: ‘Ele não é homem, Bill! Ele não é homem’. As pedras caíram-lhes da mão para o chão, e ao ouvirem a Wesley, o coração se lhes enterneceu. Afinal, terminando o sermão, o grande pregador atravessou a multidão, que respeitosamente se abriu para deixá-lo passar. Um dos rufiões muito timidamente estendu a mao para tocar a aba do paletó do pregador, e ao assim fazer, despertou-se a atenção de Wesley sobre ele e seu companheiro. Estendeu então ambas as mãos e colocou-as sobre a cabeça dos rufiões e disse: ‘Deus os abençoe, meus rapazes!’. Saiu então, e um dos desordeiros volveu-se ao outro e disse, com voz ainda mais respeitosa: ‘Ele é homem, Bill; ele é homem!’. É um homem semelhante a Deus’!” – You Can Win, pág. 72.
As graças da paciência e da bondade caracterizam ainda os cristãos como sendo “mais do que homens”. Essas graças são especialmente valiosas num mundo como o nosso, cheio de violência e ódio. Elas identificam o cristão com seu Senhor.
Portanto, creio que vale a pena ler de novo: “Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”. Mas não prenda-se somente a este verso. Vença suas tendências humanas, e leia todo o livro 1Pedro, ainda hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva