-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Lucas 11:21|
otan o ischuros kathôplismenos phulassê tên eautou aulên en eirênê estin ta uparchonta autou
-
22
|Lucas 11:22|
epan de tsb=o ischuroteros autou epelthôn nikêsê auton tên panoplian autou airei eph ê epepoithei kai ta skula autou diadidôsin
-
23
|Lucas 11:23|
o mê ôn met emou kat emou estin kai o mê sunagôn met emou skorpizei
-
24
|Lucas 11:24|
otan to akatharton pneuma exelthê apo tou anthrôpou dierchetai di anudrôn topôn zêtoun anapausin kai mê euriskon a=[tote] legei upostrepsô eis ton oikon mou othen exêlthon
-
25
|Lucas 11:25|
kai elthon euriskei sesarômenon kai kekosmêmenon
-
26
|Lucas 11:26|
tote poreuetai kai paralambanei tsb=epta etera pneumata ponêrotera eautou a=epta kai b=elthonta ats=eiselthonta katoikei ekei kai ginetai ta eschata tou anthrôpou ekeinou cheirona tôn prôtôn
-
27
|Lucas 11:27|
egeneto de en tô legein auton tauta eparasa tis tsb=gunê phônên a=gunê ek tou ochlou eipen autô makaria ê koilia ê bastasasa se kai mastoi ous ethêlasas
-
28
|Lucas 11:28|
autos de eipen a=menoun tsb=menounge makarioi oi akouontes ton logon tou theou kai phulassontes tsb=auton
-
29
|Lucas 11:29|
tôn de ochlôn epathroizomenôn êrxato legein ê genea autê a=genea ponêra estin sêmeion a=zêtei tsb=epizêtei kai sêmeion ou dothêsetai autê ei mê to sêmeion iôna tsb=tou tsb=prophêtou
-
30
|Lucas 11:30|
kathôs gar egeneto iônas tsb=sêmeion tois nineuitais a=sêmeion outôs estai kai o uios tou anthrôpou tê genea tautê
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Pedro 1-3
18 de Dezembro LAB 718
MAIS DO QUE HOMEM
1Pedro
Para o dia 18 de Dezembro (não ontem) de 1970, o livro “Meditações Matinais” da Casa Publicadora Brasileira apresentou um comentário – “Mais do que Homem” – sobre um verso de 1Pedro, que quero compartilhar com você, aqui.
“Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”.
Quando Pedro, já idoso, lançou um olhar retrospectivo ao passado, quando estava com o Senhor, lembrou-se vivamente de Sua paciência e longanimidade. Pedro mesmo havia aprendido essas graças de Jesus, como se deu com milhares de Seus seguidores.
O Dr. Peale conta o seguinte caso: “Estava um dia o piedoso Wesley pregando num bairro muito pobre de Londres... Súbito surgiram dois rufiões. Disseram um ao outro: ‘Quem é esse pregador? Vamos mostrar-lhe o que lhe vai acontecer. Que direito tem ele de intrometer-se aqui, para desmanchar nosso prazer?’. Cada um deles tomou uma pedra e beligerantemente acotovelaram caminho através da turba, até chagar a uma distância conveniente do pregador. Então ergueram o braço com a pedra, dispostos a apedrejar o rosto de Wesley, quando, ao descrever ele o poder de Cristo para transformar a vida dos pecadores, uma resplandecente luz se espalhou no rosto do orador, luz maravilhosa que o deixou como transfigurado. Ficaram estupefatos, o braço ainda erguido. Um dirigiu-se ao outro e disse, com um tom de reverência na voz: ‘Ele não é homem, Bill! Ele não é homem’. As pedras caíram-lhes da mão para o chão, e ao ouvirem a Wesley, o coração se lhes enterneceu. Afinal, terminando o sermão, o grande pregador atravessou a multidão, que respeitosamente se abriu para deixá-lo passar. Um dos rufiões muito timidamente estendu a mao para tocar a aba do paletó do pregador, e ao assim fazer, despertou-se a atenção de Wesley sobre ele e seu companheiro. Estendeu então ambas as mãos e colocou-as sobre a cabeça dos rufiões e disse: ‘Deus os abençoe, meus rapazes!’. Saiu então, e um dos desordeiros volveu-se ao outro e disse, com voz ainda mais respeitosa: ‘Ele é homem, Bill; ele é homem!’. É um homem semelhante a Deus’!” – You Can Win, pág. 72.
As graças da paciência e da bondade caracterizam ainda os cristãos como sendo “mais do que homens”. Essas graças são especialmente valiosas num mundo como o nosso, cheio de violência e ódio. Elas identificam o cristão com seu Senhor.
Portanto, creio que vale a pena ler de novo: “Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”. Mas não prenda-se somente a este verso. Vença suas tendências humanas, e leia todo o livro 1Pedro, ainda hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva