-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Lucas 20:21|
kai epêrôtêsan auton legontes didaskale oidamen oti orthôs legeis kai didaskeis kai ou lambaneis prosôpon all ep alêtheias tên odon tou theou didaskeis
-
22
|Lucas 20:22|
exestin a=êmas tsb=êmin kaisari phoron dounai ê ou
-
23
|Lucas 20:23|
katanoêsas de autôn tên panourgian eipen pros autous tsb=ti tsb=me tsb=peirazete
-
24
|Lucas 20:24|
a=deixate tsb=epideixate moi dênarion tinos echei eikona kai epigraphên a=oi tsb=apokrithentes de a=eipan tsb=eipon kaisaros
-
25
|Lucas 20:25|
o de eipen a=pros tsb=autois a=autous tsb=apodote toinun a=apodote ta kaisaros kaisari kai ta tou theou tô theô
-
26
|Lucas 20:26|
kai ouk ischusan epilabesthai autou rêmatos enantion tou laou kai thaumasantes epi tê apokrisei autou esigêsan
-
27
|Lucas 20:27|
proselthontes de tines tôn saddoukaiôn oi a=
tsb=antilegontes anastasin mê einai epêrôtêsan auton
-
28
|Lucas 20:28|
legontes didaskale a=môusês tsb=môsês egrapsen êmin ean tinos adelphos apothanê echôn gunaika kai outos ateknos a=ê tsb=apothanê ina labê o adelphos autou tên gunaika kai exanastêsê sperma tô adelphô autou
-
29
|Lucas 20:29|
epta oun adelphoi êsan kai o prôtos labôn gunaika apethanen ateknos
-
30
|Lucas 20:30|
kai tsb=elaben o deuteros tsb=tên tsb=gunaika tsb=kai tsb=outos tsb=apethanen tsb=ateknos
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 7-9
13 de Dezembro LAB 713
HEBREUS 6:4-6
Hebreus 04-06
Hebreus 6:4-6, aparentemente, parece ensinar que não há esperança de arrependimento ou de re-aceitação divina para aqueles que aceitaram a Cristo e depois o rejeitaram. As afirmações aqui consignadas pelo apóstolo trouxeram sérios problemas para a igreja cristã, especialmente durante as perseguições, quando alguns fraquejaram e posteriormente arrependidos de terem sido tíbios na fé quiseram voltar, muitas comunidades cristãs não queriam aceitá-los escudados em Hebreus 6:6.
Mas isso parece contraditório ao próprio cristianismo, pois os evangelhos ensinam que Cristo está sempre de braços abertos para receber o mais indigno pecador, que reconhece o erro e apela pelo perdão, como nos relata Mateus 18:22 e se comprova na triste experiência de Pedro. Em contrapartida, outra verdade escriturística deve ser lembrada: não há esperança para quem consciente e deliberadamente rejeita os ensinamentos de Cristo e o seu sacrifício vicário em nosso favor.
Portanto, esta passagem deve ser estudada em paralelo a 10:26-31 e 12:15-17; 25-29. Da leitura de Hebreus 6:4-6 juntamente com as outras passagens correlatas, deduzimos que Paulo fala de pessoas que propositadamente rejeitaram a Cristo e os princípios do evangelho.
Algumas pessoas ficam perturbadas com estes textos, pensando que é possível que eles se refiram ao apostatado comum, que em seu coração jamais rejeitou ao Senhor, e que está constantemente pensando que algum dia voltará a servi-lo novamente. E muitas vezes, quando ele começa a penar seriamente em fazer isto o mais depressa possível, o Diabo o confronta com estes textos, da mesma forma que confrontou o próprio Cristo com textos da Escritura, procurando dar-lhes uma aplicação errônea.
O texto fala de indivíduos que verdadeiramente iluminados. Verdadeiramente provaram o dom celestial, e sabem por experiência o que ele significa. Tornaram-se participantes do Espírito Santo. Provaram a Palavra de Deus e os poderes do mundo vindouro. Sua experiência alcançou as profundezas de um conhecimento definido, de forma que conheceram os explícitos fundamentos do divino dom. E então esses indivíduos se afastam de tudo isto, e, segundo o texto citado do décimo capítulo de Hebreus, consideram o sangue da aliança, pelo qual foram sacrificados, como coisa profana, comum. Desprezaram o Espírito da graça. Trata-se de uma deserção real que leva um homem a renunciar as coisas que ele realmente sabe serem a verdade, desrespeitando e desprezando Espírito Santo.
Logo, a maioria dos teólogos aceita que a apostasia aqui referida é o ato de cometer o pecado imperdoável (Mat. 12:31-32), uma vez que esta é a única forma de apostasia que é sem esperança. Para John Cotton: “nada pode existir nesta passagem que nos leve a duvidar da total misericórdia de Deus, pois do contrário, esta passagem destruiria o evangelho”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva