-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
41
|Lucas 6:41|
ti de blepeis to karphos to en tô ophthalmô tou adelphou sou tên de dokon tên en tô idiô ophthalmô ou katanoeis
-
42
|Lucas 6:42|
tsb=ê pôs dunasai legein tô adelphô sou adelphe aphes ekbalô to karphos to en tô ophthalmô sou autos tên en tô ophthalmô sou dokon ou blepôn upokrita ekbale prôton tên dokon ek tou ophthalmou sou kai tote diablepseis tsb=ekbalein to karphos to en tô ophth
-
43
|Lucas 6:43|
ou gar estin dendron kalon poioun karpon sapron oude a=palin dendron sapron poioun karpon kalon
-
44
|Lucas 6:44|
ekaston gar dendron ek tou idiou karpou ginôsketai ou gar ex akanthôn sullegousin suka oude ek batou tsb=trugôsin staphulên a=trugôsin
-
45
|Lucas 6:45|
o agathos anthrôpos ek tou agathou thêsaurou tês kardias tsb=autou propherei to agathon kai o ponêros tsb=anthrôpos ek tou ponêrou tsb=thêsaurou tsb=tês tsb=kardias tsb=autou propherei to ponêron ek gar tsb=tou perisseumatos tsb=tês kardias lalei to stoma
-
46
|Lucas 6:46|
ti de me kaleite kurie kurie kai ou poieite a legô
-
47
|Lucas 6:47|
pas o erchomenos pros me kai akouôn mou tôn logôn kai poiôn autous upodeixô umin tini estin omoios
-
48
|Lucas 6:48|
omoios estin anthrôpô oikodomounti oikian os eskapsen kai ebathunen kai ethêken themelion epi tên petran a=plêmmurês tsb=plêmmuras de genomenês a=proserêxen tsb=proserrêxen o potamos tê oikia ekeinê kai ouk ischusen saleusai autên a=dia tsb=tethemeliôto a
-
49
|Lucas 6:49|
o de akousas kai mê poiêsas omoios estin anthrôpô oikodomêsanti oikian epi tên gên chôris themeliou ê a=proserêxen tsb=proserrêxen o potamos kai a=euthus tsb=eutheôs a=sunepesen tsb=epesen kai egeneto to rêgma tês oikias ekeinês mega
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva