-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 10:1|
kai eidon ats=allon aggelon ischuron katabainonta ek tou ouranou peribeblêmenon nephelên kai ab=ê iris epi tês kephalês ab=autou kai to prosôpon autou ôs o êlios kai oi podes autou ôs stuloi puros
-
2
|Apocalipse 10:2|
kai ab=echôn ts=eichen en tê cheiri autou b=biblion ats=biblaridion tsb=aneôgmenon a=êneôgmenon kai b=ethêke ats=ethêken ton poda autou ton dexion epi ab=tês ts=tên ab=thalassês ts=thalassan ton de euônumon epi ab=tês ts=tên ab=gês ts=gên
-
3
|Apocalipse 10:3|
kai b=ekraxe ats=ekraxen phônê megalê ôsper leôn mukatai kai ote ekraxen elalêsan ai epta brontai tas eautôn phônas
-
4
|Apocalipse 10:4|
kai ote elalêsan ai epta brontai ts=tas ts=phônas ts=eautôn tsb=emellon a=êmellon graphein kai êkousa phônên ek tou ouranou legousan ts=moi sphragison a elalêsan ai epta brontai kai mê ab=auta ts=tauta grapsês
-
5
|Apocalipse 10:5|
kai o aggelos on eidon estôta epi tês thalassês kai epi tês gês b=êre ats=êren tên cheira autou ab=tên ab=dexian eis ton ouranon
-
6
|Apocalipse 10:6|
kai ômosen b=[en] ats=en tô zônti eis tous aiônas tôn aiônôn os b=ektise ats=ektisen ton ouranon kai ta en autô kai tên gên kai ta en autê kai tên thalassan kai ta en autê oti chronos ab=ouketi ts=ouk estai ts=eti
-
7
|Apocalipse 10:7|
ab=all ts=alla en tais êmerais tês phônês tou ebdomou aggelou otan mellê salpizein kai ab=etelesthê ts=telesthê to mustêrion tou theou ôs b=euêggelise ats=euêggelisen ab=tous ts=tois ats=eautou ab=doulous b=autou ts=doulois ab=tous ts=tois ab=prophêtas ts
-
8
|Apocalipse 10:8|
kai ê phônê ên êkousa ek tou ouranou palin a=lalousan tsb=lalousa met emou kai a=legousan tsb=legousa upage labe to a=biblion b=biblidarion ts=biblaridion to b=aneôgmenon ats=êneôgmenon en tê cheiri ab=tou aggelou tou estôtos epi tês thalassês kai epi tês
-
9
|Apocalipse 10:9|
kai a=apêltha tsb=apêlthon pros ton aggelon legôn autô ab=dounai ts=dos moi to b=biblidarion ats=biblaridion kai legei moi labe kai kataphage auto kai pikranei sou tên koilian all en tô stomati sou estai gluku ôs meli
-
10
|Apocalipse 10:10|
kai elabon to b=biblion ats=biblaridion ek tês cheiros tou aggelou kai katephagon auto kai ên en tô stomati mou ôs meli gluku kai ote ephagon auto epikranthê ê koilia mou
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 11-13
18 de novembro LAB 688
VENCER É POUCO
Romanos 08-10
Falando de futebol, o Brasil sempre foi o melhor do mundo. Sempre esteve no topo do ranking. Sempre teve a maior quantidade de títulos mundiais. Nenhum país já exportou tantos jogadores. Mas a quantidade de estrelas que a camisa verde e amarela sustentava parecia não fazer justiça aos méritos futebolísticos deste país. As pessoas não ficam olhando o currículo; só o resultado final; e como extrato que parecesse representar tudo para o mundo, o Brasil era apenas mais um, entre os três tri-campeões mundiais. Os 150 milhões de torcedores da terra do Pelé não se contentavam em saber que os outros dois concorrentes que ostentavam o mesmo título, com sua menoridade neste esporte, ofuscavam o brilho de quem sempre foi o melhor. O brasileiro almejava muito, ver o seu país segurar a taça de 1994; nem para o penta, nem para o hexa, houve tanta expectativa. A cada jogo, o país, as pessoas e até os corações paralisavam, no limite da goela.
A intensidade desta ansiedade coletiva aumentou no último jogo. Não porque os brasileiros temessem o adversário, mas porque se ele ganhasse, a injustiça se transformaria em sentença final: seria a Itália que, embora mais fraca, seguraria um título à frente do real dono da arte. Durante os 90 minutos, tudo parecia luto. O silêncio predominante, as pessoas reunidas e as mãos unidas, descreviam para o mundo o peso de importância que aquela finalização trazia para cada coração. Mas a duração da angústia prorrogou-se no fim das duas horas, com o resultado de empate. Quem era o campeão? Durante os 30 minutos de acréscimo os jogadores pareciam arrastar-se. “Parece que a cabeça manda, mas o corpo não vai”. “Não dá mais”, “Haja coração”. Lembra dessas frases?
Haja coração para ver um título, um campeonato, uma espera de 24 anos, irem de ralo abaixo numa tremida de pênalti; para alegrar-se com o gosto de ver a tarefa bem concluída; desfrutar do gosto de obter o melhor do mundo. Disparado na frente, muito mais que vencedor.
Mas é possível ir além da vitória, e ser mais que um vencedor? Este conceito é bíblico. Se Deus nos concedesse apenas títulos de vitoriosos, ficaria frustrado. O pódium é pequeno demais para o tamanho do sonho que Ele tem para o nosso sucesso, pois só cabe um de cada vez. Mas como ser um vencedor singular e destacado dividindo, ao mesmo tempo, este espaço com os concorrentes? Apenas no plano divino, é que “sabemos que Deus age em todas as coisas para o bem daqueles que o amam, dos que foram chamados de acordo com o seu propósito (Romanos 8:28)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva