-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 19:1|
b=[kai] ts=kai meta tauta êkousa ab=ôs phônên ab=megalên ochlou pollou ts=megalên en tô ouranô ab=legontôn ts=legontos allêlouia ê sôtêria kai ê b=dunamis ats=doxa kai ê ts=timê ts=kai ts=ê ats=dunamis ts=kuriô ts=tô ts=theô b=doxa ab=tou ab=theou êmôn
-
2
|Apocalipse 19:2|
oti alêthinai kai dikaiai ai kriseis autou oti b=ekrine ats=ekrinen tên pornên tên megalên êtis b=diephtheire ats=ephtheiren tên gên en tê porneia autês kai b=exedikêse ats=exedikêsen to aima tôn doulôn autou ek b=[tês] ts=tês cheiros autês
-
3
|Apocalipse 19:3|
kai deuteron b=eirêken ats=eirêkan allêlouia kai o kapnos autês anabainei eis tous aiônas tôn aiônôn
-
4
|Apocalipse 19:4|
kai b=epeson ats=epesan oi presbuteroi oi eikosi ts=kai tessares kai ta tessara zôa kai prosekunêsan tô theô tô kathêmenô epi a=tô tsb=tou a=thronô tsb=thronou legontes amên allêlouia
-
5
|Apocalipse 19:5|
kai phônê ab=apo ts=ek tou thronou b=exêlthe ats=exêlthen legousa aineite a=tô tsb=ton a=theô tsb=theon êmôn pantes oi douloi autou a=[kai] tsb=kai oi phoboumenoi auton ts=kai oi mikroi kai oi megaloi
-
6
|Apocalipse 19:6|
kai êkousa ôs phônên ochlou pollou kai ôs phônên udatôn pollôn kai ôs phônên brontôn ischurôn a=legontôn b=legontes ts=legontas allêlouia oti b=ebasileuse ats=ebasileusen kurios o theos a=[êmôn] b=êmôn o pantokratôr
-
7
|Apocalipse 19:7|
chairômen kai a=agalliômen tsb=agalliômetha kai a=dôsômen tsb=dômen tên doxan autô oti êlthen o gamos tou arniou kai ê gunê autou êtoimasen eautên
-
8
|Apocalipse 19:8|
kai edothê autê ina peribalêtai bussinon ts=katharon ts=kai lampron b=kai ab=katharon to gar bussinon ta dikaiômata ts=estin tôn agiôn a=estin b=esti
-
9
|Apocalipse 19:9|
kai legei moi grapson makarioi oi eis to deipnon tou gamou tou arniou keklêmenoi kai legei moi outoi oi logoi alêthinoi ts=eisin tou theou a=eisin b=eisi
-
10
|Apocalipse 19:10|
kai ab=epesa ts=epeson emprosthen tôn podôn autou proskunêsai autô kai legei moi ora mê sundoulos sou eimi kai tôn adelphôn sou tôn echontôn tên marturian ts=tou iêsou tô theô proskunêson ê gar marturia tsb=tou iêsou b=esti ats=estin to pneuma tês prophêt
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva