-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 19:1|
b=[kai] ts=kai meta tauta êkousa ab=ôs phônên ab=megalên ochlou pollou ts=megalên en tô ouranô ab=legontôn ts=legontos allêlouia ê sôtêria kai ê b=dunamis ats=doxa kai ê ts=timê ts=kai ts=ê ats=dunamis ts=kuriô ts=tô ts=theô b=doxa ab=tou ab=theou êmôn
-
2
|Apocalipse 19:2|
oti alêthinai kai dikaiai ai kriseis autou oti b=ekrine ats=ekrinen tên pornên tên megalên êtis b=diephtheire ats=ephtheiren tên gên en tê porneia autês kai b=exedikêse ats=exedikêsen to aima tôn doulôn autou ek b=[tês] ts=tês cheiros autês
-
3
|Apocalipse 19:3|
kai deuteron b=eirêken ats=eirêkan allêlouia kai o kapnos autês anabainei eis tous aiônas tôn aiônôn
-
4
|Apocalipse 19:4|
kai b=epeson ats=epesan oi presbuteroi oi eikosi ts=kai tessares kai ta tessara zôa kai prosekunêsan tô theô tô kathêmenô epi a=tô tsb=tou a=thronô tsb=thronou legontes amên allêlouia
-
5
|Apocalipse 19:5|
kai phônê ab=apo ts=ek tou thronou b=exêlthe ats=exêlthen legousa aineite a=tô tsb=ton a=theô tsb=theon êmôn pantes oi douloi autou a=[kai] tsb=kai oi phoboumenoi auton ts=kai oi mikroi kai oi megaloi
-
6
|Apocalipse 19:6|
kai êkousa ôs phônên ochlou pollou kai ôs phônên udatôn pollôn kai ôs phônên brontôn ischurôn a=legontôn b=legontes ts=legontas allêlouia oti b=ebasileuse ats=ebasileusen kurios o theos a=[êmôn] b=êmôn o pantokratôr
-
7
|Apocalipse 19:7|
chairômen kai a=agalliômen tsb=agalliômetha kai a=dôsômen tsb=dômen tên doxan autô oti êlthen o gamos tou arniou kai ê gunê autou êtoimasen eautên
-
8
|Apocalipse 19:8|
kai edothê autê ina peribalêtai bussinon ts=katharon ts=kai lampron b=kai ab=katharon to gar bussinon ta dikaiômata ts=estin tôn agiôn a=estin b=esti
-
9
|Apocalipse 19:9|
kai legei moi grapson makarioi oi eis to deipnon tou gamou tou arniou keklêmenoi kai legei moi outoi oi logoi alêthinoi ts=eisin tou theou a=eisin b=eisi
-
10
|Apocalipse 19:10|
kai ab=epesa ts=epeson emprosthen tôn podôn autou proskunêsai autô kai legei moi ora mê sundoulos sou eimi kai tôn adelphôn sou tôn echontôn tên marturian ts=tou iêsou tô theô proskunêson ê gar marturia tsb=tou iêsou b=esti ats=estin to pneuma tês prophêt
-
-
Sugestões

Clique para ler João 4-6
29 de outubro LAB 668
O PROPÓSITO DO EVANGELHO DE JOÃO
João 01-03
É muito evidente que o propósito de João é evangelizar judeus e prosélitos. Ele é consciente da ‘pedra de tropeço’ que a cruz é para os judeus (1Coríntios 1:23), deixando claro o objetivo de tornar coerente a noção do Messias crucificado. Assim, não remove a ofensa que, na cruz, está intrínseca. O que ele sente que tem que fazer, pode fazer, e termina fazendo, são duas coisas: a) demonstrar que a cruz estava lá desde o princípio do ministério de Jesus, que é anunciado como “Cordeiro de Deus”; b) mostrar que a cruz é, ao mesmo tempo, nada menos que um plano de Deus, a evidência da rejeição de um povo a seu Messias, o meio para que Cristo retornasse para a presença do Pai, o centro dos inexplicáveis propósitos de Deus para efetuar a purificação e a vida ao seu povo, o despontar da prometida era escatológica e o inusitado projeto divino em trazer glória a Si mesmo ao ser glorificado em Seu Messias. É por ter esse foco tão definido, que João não fala nada sobre a transfiguração.
Esse propósito pode ser identificado quando analisa-se de perto o “trama” do evangelho de João. Não é um “enredo” montado simplesmente em narrativa de eventos em seqüência. Explicando: quando dizemos “O patrão gritou, e o empregado gritou também”, isso é uma história. Agora, quando dizemos “O patrão gritou inocentemente, e o empregado gritou também, mas de raiva”, isso é um enredo. Apesar de que os acontecimentos são preservados em sua ordem cronológica, esta ordem traz a noção de causalidade. É por isso que o “drama” do evangelho de João apresenta-se de forma tão concisa, estando amarrado, por fim, a algumas coisas: a)ao que poderíamos chamar de “momento X”; b)ao objetivo divino no plano da redenção fundamental para todo o testemunho cristão; c)à morte; d)à ressurreição e exaltação de Cristo Jesus; e e)à necessidade urgente de uma crença autêntica no curso daquele acontecimento. Logo, ao longo do livro, nada detém o autor a trabalhar na ênfase do ponto cruz, ao ponto de, se preciso, chegar a pressionar qualquer ser humano a entrar em concordância neste ponto vitalmente salvívico.
Este objetivo de João é totalmente responsável pela pintura tão maravilhosa das suas ênfases teológicas. Estas ênfases apresentam-se de forma tão integrada que, se há uma tentativa de compartimentalizar a idéia central, separando os seus componentes em itens, termina-se, em grande parte, desfigurando-lhes. E como tudo se condensa? No título que o apóstolo escolhe dar a Jesus: “Palavra”, que, no princípio, sendo Deus, expressou-se a nós.
Fonte: D.A.Carson, “The Gospel According to John” “Introduction”, Intervarsity Press.
Valdeci Júnior
Fátima Silva