-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 19:1|
b=[kai] ts=kai meta tauta êkousa ab=ôs phônên ab=megalên ochlou pollou ts=megalên en tô ouranô ab=legontôn ts=legontos allêlouia ê sôtêria kai ê b=dunamis ats=doxa kai ê ts=timê ts=kai ts=ê ats=dunamis ts=kuriô ts=tô ts=theô b=doxa ab=tou ab=theou êmôn
-
2
|Apocalipse 19:2|
oti alêthinai kai dikaiai ai kriseis autou oti b=ekrine ats=ekrinen tên pornên tên megalên êtis b=diephtheire ats=ephtheiren tên gên en tê porneia autês kai b=exedikêse ats=exedikêsen to aima tôn doulôn autou ek b=[tês] ts=tês cheiros autês
-
3
|Apocalipse 19:3|
kai deuteron b=eirêken ats=eirêkan allêlouia kai o kapnos autês anabainei eis tous aiônas tôn aiônôn
-
4
|Apocalipse 19:4|
kai b=epeson ats=epesan oi presbuteroi oi eikosi ts=kai tessares kai ta tessara zôa kai prosekunêsan tô theô tô kathêmenô epi a=tô tsb=tou a=thronô tsb=thronou legontes amên allêlouia
-
5
|Apocalipse 19:5|
kai phônê ab=apo ts=ek tou thronou b=exêlthe ats=exêlthen legousa aineite a=tô tsb=ton a=theô tsb=theon êmôn pantes oi douloi autou a=[kai] tsb=kai oi phoboumenoi auton ts=kai oi mikroi kai oi megaloi
-
6
|Apocalipse 19:6|
kai êkousa ôs phônên ochlou pollou kai ôs phônên udatôn pollôn kai ôs phônên brontôn ischurôn a=legontôn b=legontes ts=legontas allêlouia oti b=ebasileuse ats=ebasileusen kurios o theos a=[êmôn] b=êmôn o pantokratôr
-
7
|Apocalipse 19:7|
chairômen kai a=agalliômen tsb=agalliômetha kai a=dôsômen tsb=dômen tên doxan autô oti êlthen o gamos tou arniou kai ê gunê autou êtoimasen eautên
-
8
|Apocalipse 19:8|
kai edothê autê ina peribalêtai bussinon ts=katharon ts=kai lampron b=kai ab=katharon to gar bussinon ta dikaiômata ts=estin tôn agiôn a=estin b=esti
-
9
|Apocalipse 19:9|
kai legei moi grapson makarioi oi eis to deipnon tou gamou tou arniou keklêmenoi kai legei moi outoi oi logoi alêthinoi ts=eisin tou theou a=eisin b=eisi
-
10
|Apocalipse 19:10|
kai ab=epesa ts=epeson emprosthen tôn podôn autou proskunêsai autô kai legei moi ora mê sundoulos sou eimi kai tôn adelphôn sou tôn echontôn tên marturian ts=tou iêsou tô theô proskunêson ê gar marturia tsb=tou iêsou b=esti ats=estin to pneuma tês prophêt
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva