-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 14:1|
kai eidon kai idou a=to b=[to] arnion a=estos tsb=estêkos epi to oros siôn kai met autou b=[arithmos] b=rmd ats=ekaton ts=tessarakonta a=tesserakonta ats=tessares chiliades echousai ab=to ab=onoma ab=autou ab=kai to onoma tou patros autou gegrammenon epi
-
2
|Apocalipse 14:2|
kai êkousa phônên ek tou ouranou ôs phônên udatôn pollôn kai ôs phônên brontês megalês kai ab=ê ab=phônê ab=ên ts=phônên êkousa ab=ôs kitharôdôn kitharizontôn en tais kitharais autôn
-
3
|Apocalipse 14:3|
kai adousin a=[ôs] ts=ôs ôdên kainên enôpion tou thronou kai enôpion tôn tessarôn zôôn kai tôn presbuterôn kai oudeis ab=edunato ts=êdunato mathein tên ôdên ei mê ai b=rmd ats=ekaton ts=tessarakonta a=tesserakonta ats=tessares chiliades oi êgorasmenoi apo
-
4
|Apocalipse 14:4|
outoi eisin oi meta gunaikôn ouk emolunthêsan parthenoi gar eisin outoi tsb=eisin oi akolouthountes tô arniô opou an upagê outoi b=upo b=iêsou êgorasthêsan apo tôn anthrôpôn aparchê tô theô kai tô arniô
-
5
|Apocalipse 14:5|
kai en tô stomati autôn ouch eurethê ab=pseudos ts=dolos amômoi tsb=gar b=eisi ats=eisin ts=enôpion ts=tou ts=thronou ts=tou ts=theou
-
6
|Apocalipse 14:6|
kai eidon ats=allon aggelon ab=petomenon ts=petômenon en mesouranêmati echonta euaggelion aiônion euaggelisai a=epi tous ab=kathêmenous ts=katoikountas epi tês gês kai ab=epi pan ethnos kai phulên kai glôssan kai laon
-
7
|Apocalipse 14:7|
ab=legôn ts=legonta en phônê megalê phobêthête ton theon kai dote autô doxan oti êlthen ê ôra tês kriseôs autou kai proskunêsate tô poiêsanti ton ouranon kai tên gên kai bs=tên thalassan kai pêgas udatôn
-
8
|Apocalipse 14:8|
kai allos b=deuteros aggelos a=deuteros b=êkolouthêse ats=êkolouthêsen legôn b=[epesen] ats=epesen b=epese ats=epesen babulôn ê ts=polis ts=ê megalê a=ê ts=oti ek tou oinou tou thumou tês porneias autês b=pepotike ats=pepotiken panta ab=ta ethnê
-
9
|Apocalipse 14:9|
kai ab=allos ts=tritos aggelos ab=tritos êkolouthêsen autois legôn en phônê megalê ei tis ab=proskunei to thêrion ts=proskunei kai tên eikona autou kai lambanei charagma epi tou metôpou autou ê epi tên cheira autou
-
10
|Apocalipse 14:10|
kai autos pietai ek tou oinou tou thumou tou theou tou kekerasmenou akratou en tô potêriô tês orgês autou kai basanisthêsetai en puri kai theiô enôpion tsb=tôn tsb=agiôn aggelôn a=agiôn kai enôpion tou arniou
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva