-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 14:1|
kai eidon kai idou a=to b=[to] arnion a=estos tsb=estêkos epi to oros siôn kai met autou b=[arithmos] b=rmd ats=ekaton ts=tessarakonta a=tesserakonta ats=tessares chiliades echousai ab=to ab=onoma ab=autou ab=kai to onoma tou patros autou gegrammenon epi
-
2
|Apocalipse 14:2|
kai êkousa phônên ek tou ouranou ôs phônên udatôn pollôn kai ôs phônên brontês megalês kai ab=ê ab=phônê ab=ên ts=phônên êkousa ab=ôs kitharôdôn kitharizontôn en tais kitharais autôn
-
3
|Apocalipse 14:3|
kai adousin a=[ôs] ts=ôs ôdên kainên enôpion tou thronou kai enôpion tôn tessarôn zôôn kai tôn presbuterôn kai oudeis ab=edunato ts=êdunato mathein tên ôdên ei mê ai b=rmd ats=ekaton ts=tessarakonta a=tesserakonta ats=tessares chiliades oi êgorasmenoi apo
-
4
|Apocalipse 14:4|
outoi eisin oi meta gunaikôn ouk emolunthêsan parthenoi gar eisin outoi tsb=eisin oi akolouthountes tô arniô opou an upagê outoi b=upo b=iêsou êgorasthêsan apo tôn anthrôpôn aparchê tô theô kai tô arniô
-
5
|Apocalipse 14:5|
kai en tô stomati autôn ouch eurethê ab=pseudos ts=dolos amômoi tsb=gar b=eisi ats=eisin ts=enôpion ts=tou ts=thronou ts=tou ts=theou
-
6
|Apocalipse 14:6|
kai eidon ats=allon aggelon ab=petomenon ts=petômenon en mesouranêmati echonta euaggelion aiônion euaggelisai a=epi tous ab=kathêmenous ts=katoikountas epi tês gês kai ab=epi pan ethnos kai phulên kai glôssan kai laon
-
7
|Apocalipse 14:7|
ab=legôn ts=legonta en phônê megalê phobêthête ton theon kai dote autô doxan oti êlthen ê ôra tês kriseôs autou kai proskunêsate tô poiêsanti ton ouranon kai tên gên kai bs=tên thalassan kai pêgas udatôn
-
8
|Apocalipse 14:8|
kai allos b=deuteros aggelos a=deuteros b=êkolouthêse ats=êkolouthêsen legôn b=[epesen] ats=epesen b=epese ats=epesen babulôn ê ts=polis ts=ê megalê a=ê ts=oti ek tou oinou tou thumou tês porneias autês b=pepotike ats=pepotiken panta ab=ta ethnê
-
9
|Apocalipse 14:9|
kai ab=allos ts=tritos aggelos ab=tritos êkolouthêsen autois legôn en phônê megalê ei tis ab=proskunei to thêrion ts=proskunei kai tên eikona autou kai lambanei charagma epi tou metôpou autou ê epi tên cheira autou
-
10
|Apocalipse 14:10|
kai autos pietai ek tou oinou tou thumou tou theou tou kekerasmenou akratou en tô potêriô tês orgês autou kai basanisthêsetai en puri kai theiô enôpion tsb=tôn tsb=agiôn aggelôn a=agiôn kai enôpion tou arniou
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva