-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Apocalipse 21:1|
kai eidon ouranon kainon kai gên kainên o gar prôtos ouranos kai ê prôtê gê a=apêlthan b=parêlthe ts=parêlthen kai ê thalassa ouk estin eti
-
2
|Apocalipse 21:2|
kai ts=egô ts=iôannês ts=eidon tên polin tên agian ierousalêm kainên ab=eidon katabainousan ts=apo ts=tou ts=theou ek tou ouranou ab=apo ab=tou ab=theou êtoimasmenên ôs numphên kekosmêmenên tô andri autês
-
3
|Apocalipse 21:3|
kai êkousa phônês megalês ek tou a=thronou tsb=ouranou legousês idou ê skênê tou theou meta tôn anthrôpôn kai skênôsei met autôn kai autoi b=laos ats=laoi autou esontai kai autos o theos tsb=estai met autôn a=estai a=[autôn a=theos] ts=theos ts=autôn
-
4
|Apocalipse 21:4|
kai exaleipsei ts=o ts=theos pan dakruon a=ek tsb=apo tôn ophthalmôn autôn kai o thanatos ouk estai eti oute penthos oute kraugê oute ponos ouk estai eti a=[oti] tsb=oti ta prôta a=apêlthan tsb=apêlthon
-
5
|Apocalipse 21:5|
kai eipen o kathêmenos epi ab=tô ts=tou ab=thronô ts=thronou idou ats=kaina tsb=panta b=kaina poiô a=panta kai legei tsb=moi grapson oti outoi oi logoi tsb=alêthinoi tsb=kai pistoi a=kai a=alêthinoi b=eisi ats=eisin
-
6
|Apocalipse 21:6|
kai b=eipe ats=eipen moi a=gegonan b=gegona ts=gegonen ats=egô b=[egô] ts=eimi a=[eimi] to ab=alpha ts=a kai to ô ê archê kai to telos egô tô dipsônti dôsô ek tês pêgês tou udatos tês zôês dôrean
-
7
|Apocalipse 21:7|
o nikôn klêronomêsei ab=tauta ts=panta kai esomai autô theos kai autos estai moi ts=o uios
-
8
|Apocalipse 21:8|
ab=tois ts=deilois de ab=deilois kai apistois kai b=amartôlois b=kai ebdelugmenois kai b=phoneusi ats=phoneusin kai pornois kai ab=pharmakois ts=pharmakeusin kai eidôlolatrais kai b=pasi ats=pasin tois b=pseudesi ats=pseudesin to meros autôn en tê limnê t
-
9
|Apocalipse 21:9|
kai êlthen ts=pros ts=me eis ab=ek tôn epta aggelôn tôn echontôn tas epta phialas a=tôn ts=tas a=gemontôn tsb=gemousas tôn epta plêgôn tôn eschatôn kai b=elalêse ats=elalêsen met emou legôn deuro deixô soi tên b=gunaika b=tên numphên a=tên a=gunaika tou a
-
10
|Apocalipse 21:10|
kai b=apênegke ats=apênegken me en pneumati a=epi tsb=ep oros mega kai upsêlon kai b=edeixe ats=edeixen moi tên polin b=[tên ts=tên b=megalên] ts=megalên tên agian ierousalêm katabainousan ek tou ouranou apo tou theou
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 42-44
23 de agosto LAB 601
PERICULOSIDADE
Jeremias 42-44
O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princÃpio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difÃcil ficar de boca fechada.
Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passÃvel de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva