-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 21:1|
kai eidon ouranon kainon kai gên kainên o gar prôtos ouranos kai ê prôtê gê a=apêlthan b=parêlthe ts=parêlthen kai ê thalassa ouk estin eti
-
2
|Apocalipse 21:2|
kai ts=egô ts=iôannês ts=eidon tên polin tên agian ierousalêm kainên ab=eidon katabainousan ts=apo ts=tou ts=theou ek tou ouranou ab=apo ab=tou ab=theou êtoimasmenên ôs numphên kekosmêmenên tô andri autês
-
3
|Apocalipse 21:3|
kai êkousa phônês megalês ek tou a=thronou tsb=ouranou legousês idou ê skênê tou theou meta tôn anthrôpôn kai skênôsei met autôn kai autoi b=laos ats=laoi autou esontai kai autos o theos tsb=estai met autôn a=estai a=[autôn a=theos] ts=theos ts=autôn
-
4
|Apocalipse 21:4|
kai exaleipsei ts=o ts=theos pan dakruon a=ek tsb=apo tôn ophthalmôn autôn kai o thanatos ouk estai eti oute penthos oute kraugê oute ponos ouk estai eti a=[oti] tsb=oti ta prôta a=apêlthan tsb=apêlthon
-
5
|Apocalipse 21:5|
kai eipen o kathêmenos epi ab=tô ts=tou ab=thronô ts=thronou idou ats=kaina tsb=panta b=kaina poiô a=panta kai legei tsb=moi grapson oti outoi oi logoi tsb=alêthinoi tsb=kai pistoi a=kai a=alêthinoi b=eisi ats=eisin
-
6
|Apocalipse 21:6|
kai b=eipe ats=eipen moi a=gegonan b=gegona ts=gegonen ats=egô b=[egô] ts=eimi a=[eimi] to ab=alpha ts=a kai to ô ê archê kai to telos egô tô dipsônti dôsô ek tês pêgês tou udatos tês zôês dôrean
-
7
|Apocalipse 21:7|
o nikôn klêronomêsei ab=tauta ts=panta kai esomai autô theos kai autos estai moi ts=o uios
-
8
|Apocalipse 21:8|
ab=tois ts=deilois de ab=deilois kai apistois kai b=amartôlois b=kai ebdelugmenois kai b=phoneusi ats=phoneusin kai pornois kai ab=pharmakois ts=pharmakeusin kai eidôlolatrais kai b=pasi ats=pasin tois b=pseudesi ats=pseudesin to meros autôn en tê limnê t
-
9
|Apocalipse 21:9|
kai êlthen ts=pros ts=me eis ab=ek tôn epta aggelôn tôn echontôn tas epta phialas a=tôn ts=tas a=gemontôn tsb=gemousas tôn epta plêgôn tôn eschatôn kai b=elalêse ats=elalêsen met emou legôn deuro deixô soi tên b=gunaika b=tên numphên a=tên a=gunaika tou a
-
10
|Apocalipse 21:10|
kai b=apênegke ats=apênegken me en pneumati a=epi tsb=ep oros mega kai upsêlon kai b=edeixe ats=edeixen moi tên polin b=[tên ts=tên b=megalên] ts=megalên tên agian ierousalêm katabainousan ek tou ouranou apo tou theou
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Pedro 1-5
17 de Dezembro LAB 717
TIAGO
Tiago
“A Epístola de Tiago é um dos livros que mais duramente teve que lutar para obter sua incorporação ao Novo Testamento. E ainda depois de ter chegado a ser considerada como parte da Escritura, foi mencionada com certa reserva e suspicácia. Até em época tão tardia como o século XVI Lutero de boa vontade a teria eliminado totalmente do Novo Testamento (William Barclay)”.
De acordo com o Comentário Bíblico Moody, o conteúdo de Tiago “é um pedido em prol do cristianismo vital. Herder captou o teor deste livro quando escreveu: ‘Que nobre é o homem que fala nesta Epístola! Que incansável paciência no sofrimento! Que grandeza na pobreza! Que alegria na tristeza! Simplicidade, sinceridade, confiança direta na oração! Como ele quer ação! Ação, não palavras . . . não uma fé morta!’ (citado por F.W. Farrar em The Early Days of Christianity, pág. 324).
“No verdadeiro espírito dá literatura da Sabedoria, Tiago maneja muitos e diferentes assuntos. Seus parágrafos curtos e abruptos já foram comparados a um colar de pérolas - cada um é uma entidade separada em si mesmo. Há algumas transições lógicas, mas em grande pane as transições são abruptas ou nem existem. Este fenômeno toma impossível um esboço no sentido usual. Aqui está, entretanto, uma lista dos assuntos tratados na ordem de sua ocorrência na epístola”.
“A epístola de Tiago é um dos escritos mais instrutivos do Novo Testamento. Dirigida principalmente contra os erros particulares da época, produzidos entre os cristãos judeus, não contém as mesmas declarações doutrinárias completas de outras epístolas, mas apresenta um admirável resumo dos deveres práticos de todos os crentes. Aqui estão manifestas as principais verdades do cristianismo, e se considerada com atenção, demonstrará que coincidem inteiramente com as declarações de Paulo acerca da graça e da justificação, abundando ao mesmo tempo em sérias exortações à paciência da esperança e à obediência da fé e do amor, mescladas com advertências, repreensões e exortações conforme os assuntos tratados. As verdades aqui expostas são muito sérias, e é necessário que em todo o tempo se sustenham e se observem as regras para sua prática. Em Cristo não há ramos mortos ou sem seiva, e a fé não é uma graça ociosa; onde quer que esteja, produz fruto em obras (Mathew Henry)”.
O que surpreende em Tiago é que somente em duas ocasiões se menciona o nome de Jesus (1:1; 2:1); e também que nada se diz acerca da Sua vida, morte e ressurreição. No entanto, a fé do autor inspira todo o discurso e se faz manifesta nas referências ao “bom nome”. Suas expectativas fervorosas com respeito à igreja primitiva devem servir-nos de exemplo.
Valdeci Júnior
Fátima Silva