-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 2:1|
tô aggelô tês ab=en ab=ephesô ts=ephesinês ekklêsias grapson tade legei o kratôn tous epta asteras en tê dexia autou o peripatôn en mesô tôn epta luchniôn tôn chrusôn
-
2
|Apocalipse 2:2|
oida ta erga sou kai ton kopon tsb=sou kai tên upomonên sou kai oti ou dunê bastasai kakous kai ab=epeirasas ts=epeirasô tous ab=legontas ts=phaskontas ab=eautous ts=einai apostolous b=einai kai ouk b=eisi ats=eisin kai eures autous pseudeis
-
3
|Apocalipse 2:3|
kai ts=ebastasas ts=kai upomonên echeis kai ab=ebastasas dia to onoma mou ts=kekopiakas kai b=ouk ats=ou b=ekopiasas ts=kekmêkas a=kekopiakes
-
4
|Apocalipse 2:4|
ab=alla ts=all echô kata sou oti tên agapên sou tên prôtên a=aphêkes tsb=aphêkas
-
5
|Apocalipse 2:5|
mnêmoneue oun pothen ab=peptôkas ts=ekpeptôkas kai metanoêson kai ta prôta erga poiêson ei de mê erchomai soi bs=tachu t=tachei kai kinêsô tên luchnian sou ek tou topou autês ean mê metanoêsês
-
6
|Apocalipse 2:6|
alla touto echeis oti miseis ta erga tôn nikolaitôn a kagô misô
-
7
|Apocalipse 2:7|
o echôn ous akousatô ti to pneuma legei tais ekklêsiais tô nikônti dôsô autô phagein ek tou xulou tês zôês o estin en a=tô a=paradeisô tsb=mesô tsb=tou tsb=paradeisou tou theou b=mou
-
8
|Apocalipse 2:8|
kai tô aggelô tês ab=en ab=smurnê ekklêsias ts=smurnaiôn grapson tade legei o prôtos kai o eschatos os egeneto nekros kai ezêsen
-
9
|Apocalipse 2:9|
oida sou tsb=ta tsb=erga tsb=kai tên thlipsin kai tên ptôcheian ab=alla plousios ts=de ei kai tên blasphêmian ab=ek tôn legontôn ioudaious einai eautous kai ouk eisin alla sunagôgê tou satana
-
10
|Apocalipse 2:10|
mêden phobou a melleis paschein idou b=dê mellei a=ballein tsb=balein ts=ex ts=umôn o diabolos ab=ex ab=umôn eis phulakên ina peirasthête kai exete thlipsin êmerôn deka ginou pistos achri thanatou kai dôsô soi ton stephanon tês zôês
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 7-9
13 de Dezembro LAB 713
HEBREUS 6:4-6
Hebreus 04-06
Hebreus 6:4-6, aparentemente, parece ensinar que não há esperança de arrependimento ou de re-aceitação divina para aqueles que aceitaram a Cristo e depois o rejeitaram. As afirmações aqui consignadas pelo apóstolo trouxeram sérios problemas para a igreja cristã, especialmente durante as perseguições, quando alguns fraquejaram e posteriormente arrependidos de terem sido tíbios na fé quiseram voltar, muitas comunidades cristãs não queriam aceitá-los escudados em Hebreus 6:6.
Mas isso parece contraditório ao próprio cristianismo, pois os evangelhos ensinam que Cristo está sempre de braços abertos para receber o mais indigno pecador, que reconhece o erro e apela pelo perdão, como nos relata Mateus 18:22 e se comprova na triste experiência de Pedro. Em contrapartida, outra verdade escriturística deve ser lembrada: não há esperança para quem consciente e deliberadamente rejeita os ensinamentos de Cristo e o seu sacrifício vicário em nosso favor.
Portanto, esta passagem deve ser estudada em paralelo a 10:26-31 e 12:15-17; 25-29. Da leitura de Hebreus 6:4-6 juntamente com as outras passagens correlatas, deduzimos que Paulo fala de pessoas que propositadamente rejeitaram a Cristo e os princípios do evangelho.
Algumas pessoas ficam perturbadas com estes textos, pensando que é possível que eles se refiram ao apostatado comum, que em seu coração jamais rejeitou ao Senhor, e que está constantemente pensando que algum dia voltará a servi-lo novamente. E muitas vezes, quando ele começa a penar seriamente em fazer isto o mais depressa possível, o Diabo o confronta com estes textos, da mesma forma que confrontou o próprio Cristo com textos da Escritura, procurando dar-lhes uma aplicação errônea.
O texto fala de indivíduos que verdadeiramente iluminados. Verdadeiramente provaram o dom celestial, e sabem por experiência o que ele significa. Tornaram-se participantes do Espírito Santo. Provaram a Palavra de Deus e os poderes do mundo vindouro. Sua experiência alcançou as profundezas de um conhecimento definido, de forma que conheceram os explícitos fundamentos do divino dom. E então esses indivíduos se afastam de tudo isto, e, segundo o texto citado do décimo capítulo de Hebreus, consideram o sangue da aliança, pelo qual foram sacrificados, como coisa profana, comum. Desprezaram o Espírito da graça. Trata-se de uma deserção real que leva um homem a renunciar as coisas que ele realmente sabe serem a verdade, desrespeitando e desprezando Espírito Santo.
Logo, a maioria dos teólogos aceita que a apostasia aqui referida é o ato de cometer o pecado imperdoável (Mat. 12:31-32), uma vez que esta é a única forma de apostasia que é sem esperança. Para John Cotton: “nada pode existir nesta passagem que nos leve a duvidar da total misericórdia de Deus, pois do contrário, esta passagem destruiria o evangelho”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva