-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 2:1|
tô aggelô tês ab=en ab=ephesô ts=ephesinês ekklêsias grapson tade legei o kratôn tous epta asteras en tê dexia autou o peripatôn en mesô tôn epta luchniôn tôn chrusôn
-
2
|Apocalipse 2:2|
oida ta erga sou kai ton kopon tsb=sou kai tên upomonên sou kai oti ou dunê bastasai kakous kai ab=epeirasas ts=epeirasô tous ab=legontas ts=phaskontas ab=eautous ts=einai apostolous b=einai kai ouk b=eisi ats=eisin kai eures autous pseudeis
-
3
|Apocalipse 2:3|
kai ts=ebastasas ts=kai upomonên echeis kai ab=ebastasas dia to onoma mou ts=kekopiakas kai b=ouk ats=ou b=ekopiasas ts=kekmêkas a=kekopiakes
-
4
|Apocalipse 2:4|
ab=alla ts=all echô kata sou oti tên agapên sou tên prôtên a=aphêkes tsb=aphêkas
-
5
|Apocalipse 2:5|
mnêmoneue oun pothen ab=peptôkas ts=ekpeptôkas kai metanoêson kai ta prôta erga poiêson ei de mê erchomai soi bs=tachu t=tachei kai kinêsô tên luchnian sou ek tou topou autês ean mê metanoêsês
-
6
|Apocalipse 2:6|
alla touto echeis oti miseis ta erga tôn nikolaitôn a kagô misô
-
7
|Apocalipse 2:7|
o echôn ous akousatô ti to pneuma legei tais ekklêsiais tô nikônti dôsô autô phagein ek tou xulou tês zôês o estin en a=tô a=paradeisô tsb=mesô tsb=tou tsb=paradeisou tou theou b=mou
-
8
|Apocalipse 2:8|
kai tô aggelô tês ab=en ab=smurnê ekklêsias ts=smurnaiôn grapson tade legei o prôtos kai o eschatos os egeneto nekros kai ezêsen
-
9
|Apocalipse 2:9|
oida sou tsb=ta tsb=erga tsb=kai tên thlipsin kai tên ptôcheian ab=alla plousios ts=de ei kai tên blasphêmian ab=ek tôn legontôn ioudaious einai eautous kai ouk eisin alla sunagôgê tou satana
-
10
|Apocalipse 2:10|
mêden phobou a melleis paschein idou b=dê mellei a=ballein tsb=balein ts=ex ts=umôn o diabolos ab=ex ab=umôn eis phulakên ina peirasthête kai exete thlipsin êmerôn deka ginou pistos achri thanatou kai dôsô soi ton stephanon tês zôês
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva