-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 5:1|
kai eidon epi tên dexian tou kathêmenou epi tou thronou biblion gegrammenon esôthen kai b=exôthen ats=opisthen katesphragismenon sphragisin epta
-
2
|Apocalipse 5:2|
kai eidon aggelon ischuron kêrussonta ab=en phônê megalê tis ts=estin axios b=estin anoixai to biblion kai lusai tas sphragidas autou
-
3
|Apocalipse 5:3|
kai oudeis ab=edunato ts=êdunato en tô ouranô b=[anô] b=oute ats=oude epi tês gês b=oute ats=oude upokatô tês gês anoixai to biblion ab=oute ts=oude blepein auto
-
4
|Apocalipse 5:4|
kai tsb=egô eklaion ab=polu ts=polla oti oudeis axios eurethê anoixai ts=kai ts=anagnônai to biblion oute blepein auto
-
5
|Apocalipse 5:5|
kai eis ek tôn presbuterôn legei moi mê klaie idou enikêsen o leôn o ts=ôn ek tês phulês iouda ê riza a=dauid b=dad ts=dabid anoixai to biblion kai ts=lusai tas epta sphragidas autou
-
6
|Apocalipse 5:6|
kai eidon ts=kai ts=idou en mesô tou thronou kai tôn tessarôn zôôn kai en mesô tôn presbuterôn arnion estêkos ôs esphagmenon a=echôn tsb=echon kerata epta kai ophthalmous epta b=a ats=oi b=eisi ats=eisin ta a=[epta] tsb=epta ab=pneumata tou theou b=aposte
-
7
|Apocalipse 5:7|
kai b=êlthe ats=êlthen kai eilêphen ts=to ts=biblion ek tês dexias tou kathêmenou epi tou thronou
-
8
|Apocalipse 5:8|
kai ote b=elabe ats=elaben to biblion ta tessara zôa kai oi a=eikosi b=kd a=tessares ts=eikositessares presbuteroi a=epesan tsb=epeson enôpion tou arniou echontes ekastos ab=kitharan ts=kitharas kai phialas chrusas gemousas thumiamatôn ai eisin b=[ai] ats
-
9
|Apocalipse 5:9|
kai adousin ôdên kainên legontes axios ei labein to biblion kai anoixai tas sphragidas autou oti esphagês kai êgorasas tô theô tsb=êmas en tô aimati sou ek pasês phulês kai glôssês kai laou kai ethnous
-
10
|Apocalipse 5:10|
kai epoiêsas ab=autous ts=êmas tô theô êmôn a=basileian tsb=basileis kai iereis kai ab=basileusousin ts=basileusomen epi tês gês
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 11-13
18 de novembro LAB 688
VENCER É POUCO
Romanos 08-10
Falando de futebol, o Brasil sempre foi o melhor do mundo. Sempre esteve no topo do ranking. Sempre teve a maior quantidade de títulos mundiais. Nenhum país já exportou tantos jogadores. Mas a quantidade de estrelas que a camisa verde e amarela sustentava parecia não fazer justiça aos méritos futebolísticos deste país. As pessoas não ficam olhando o currículo; só o resultado final; e como extrato que parecesse representar tudo para o mundo, o Brasil era apenas mais um, entre os três tri-campeões mundiais. Os 150 milhões de torcedores da terra do Pelé não se contentavam em saber que os outros dois concorrentes que ostentavam o mesmo título, com sua menoridade neste esporte, ofuscavam o brilho de quem sempre foi o melhor. O brasileiro almejava muito, ver o seu país segurar a taça de 1994; nem para o penta, nem para o hexa, houve tanta expectativa. A cada jogo, o país, as pessoas e até os corações paralisavam, no limite da goela.
A intensidade desta ansiedade coletiva aumentou no último jogo. Não porque os brasileiros temessem o adversário, mas porque se ele ganhasse, a injustiça se transformaria em sentença final: seria a Itália que, embora mais fraca, seguraria um título à frente do real dono da arte. Durante os 90 minutos, tudo parecia luto. O silêncio predominante, as pessoas reunidas e as mãos unidas, descreviam para o mundo o peso de importância que aquela finalização trazia para cada coração. Mas a duração da angústia prorrogou-se no fim das duas horas, com o resultado de empate. Quem era o campeão? Durante os 30 minutos de acréscimo os jogadores pareciam arrastar-se. “Parece que a cabeça manda, mas o corpo não vai”. “Não dá mais”, “Haja coração”. Lembra dessas frases?
Haja coração para ver um título, um campeonato, uma espera de 24 anos, irem de ralo abaixo numa tremida de pênalti; para alegrar-se com o gosto de ver a tarefa bem concluída; desfrutar do gosto de obter o melhor do mundo. Disparado na frente, muito mais que vencedor.
Mas é possível ir além da vitória, e ser mais que um vencedor? Este conceito é bíblico. Se Deus nos concedesse apenas títulos de vitoriosos, ficaria frustrado. O pódium é pequeno demais para o tamanho do sonho que Ele tem para o nosso sucesso, pois só cabe um de cada vez. Mas como ser um vencedor singular e destacado dividindo, ao mesmo tempo, este espaço com os concorrentes? Apenas no plano divino, é que “sabemos que Deus age em todas as coisas para o bem daqueles que o amam, dos que foram chamados de acordo com o seu propósito (Romanos 8:28)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva