-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 20:1|
kai eidon aggelon katabainonta ek tou ouranou echonta tên ab=klein ts=kleida tês abussou kai alusin megalên epi tên cheira autou
-
2
|Apocalipse 20:2|
kai b=ekratêse ats=ekratêsen ton drakonta a=o tsb=ton a=ophis tsb=ophin a=o tsb=ton a=archaios tsb=archaion os b=esti ats=estin diabolos kai a=o b=[o] satanas b=o b=planôn b=tên b=oikoumenên b=olên kai edêsen auton chilia etê
-
3
|Apocalipse 20:3|
kai ebalen auton eis tên abusson kai b=ekleise ats=ekleisen ts=auton kai esphragisen epanô autou ina mê ats=planêsê b=plana ab=eti ta ethnê ts=eti achri telesthê ta chilia etê tsb=kai meta tauta dei tsb=auton luthênai a=auton mikron chronon
-
4
|Apocalipse 20:4|
kai eidon thronous kai ekathisan ep autous kai krima edothê autois kai tas psuchas tôn pepelekismenôn dia tên marturian iêsou kai dia ton logon tou theou kai oitines ou prosekunêsan a=to tsb=tô a=thêrion tsb=thêriô a=oude tsb=oute tên eikona autou kai ouk
-
5
|Apocalipse 20:5|
b=kai oi ts=de loipoi tôn nekrôn ouk ab=ezêsan ts=anezêsan ab=achri ts=eôs telesthê ta chilia etê autê ê anastasis ê prôtê
-
6
|Apocalipse 20:6|
makarios kai agios o echôn meros en tê anastasei tê prôtê epi toutôn o ts=thanatos ts=o deuteros ab=thanatos ouk echei exousian all esontai iereis tou theou kai tou christou kai b=basileusousi ats=basileusousin met autou a=[ta] chilia etê
-
7
|Apocalipse 20:7|
kai otan telesthê ta chilia etê luthêsetai o satanas ek tês phulakês autou
-
8
|Apocalipse 20:8|
kai exeleusetai planêsai ta ethnê ta en tais b=tessarsi ats=tessarsin gôniais tês gês ton gôg kai tsb=ton magôg sunagagein autous eis ab=ton polemon ôn o arithmos a=autôn b=[autôn] ôs ê ammos tês thalassês
-
9
|Apocalipse 20:9|
kai anebêsan epi to platos tês gês kai a=ekukleusan tsb=ekuklôsan tên parembolên tôn agiôn kai tên polin tên êgapêmenên kai katebê pur ts=apo ts=tou ts=theou ek tou ouranou b=apo b=tou b=theou kai katephagen autous
-
10
|Apocalipse 20:10|
kai o diabolos o planôn autous eblêthê eis tên limnên tou puros kai theiou opou ab=kai to thêrion kai o pseudoprophêtês kai basanisthêsontai êmeras kai nuktos eis tous aiônas tôn aiônôn
-
-
Sugestões

Clique para ler Colossenses 1-4
04 de Dezembro LAB 704
OS GRANDES E HUMILDES FILIPENSES
Filipenses
Filipos. Na internet, você pode ver as fotos das ruínas da antiga cidade de Filipos. Era uma cidade importante no Império Romano por causa de sua localização geográfica na região montanhosa entre a Ásia e Europa. O nome vem de Filipe II, rei da Macedônia, fundada por ele em 356 a.C. Antes, existia nesse lugar um vilarejo traciano conhecido pelo nome grego Krenides ("fontes"), que em 361 a.C. foi tomado por colonos da ilha de Tasos, comandados por um exilado ateniense chamado Calistrato.
O maior atrativo desse lugar era o fato de localizar-se nas proximidades das minas de ouro do monte Pangéus, que Filipe fez questão de controlar ao fundar de novo a cidade. Filipos tinha também importância estratégica por constituir a rota terrestre para o Helesponto (Dardanelos) e Bósforo, e portanto, para o interior da Ásia. Lucas descreve Filipos como "a primeira cidade dessa região da Macedônia" — isto é, o primeiro entre quatro distritos em que a Macedônia fora dividida pelos romanos, em 167 a.C. — e acrescenta que se tratava de uma colônia romana (At 16:12).
A cidade foi transformada em colônia em 42 a.C, pelos líderes romanos Antônio e Otaviano, após obterem vitória ali sobre Bruto e Cássio, os assassinos de Júlio César. Os comandantes vitoriosos estabeleceram um batalhão de soldados veteranos em Filipos. Doze anos mais tarde Otaviano, havendo por sua vez derrotado ali as tropas de Antônio na batalha de Actium, instalou na área parte das tropas desbaratadas de Antônio, bem como algumas famílias, às quais despojou a fim de estabelecer também seus próprios soldados veteranos, dando à cidade seu próprio nome: Colônia Júlia Filipense. Três anos depois, quando Otaviano assumiu o título de Augusto, o nome da cidade foi ampliado: Colônia Júlia Augusta Filipense.
Em Filipos, ocorreram as primeiras conversões na Europa e, por isso, Filipos tem sido chamada de berço do cristianismo europeu. A igreja em Filipos cresceu e se fortaleceu e trouxe muitas alegrias ao coração do apóstolo.
Paulo escreveu esta carta, muitos anos depois de a igreja ter ali se formado. Ele estava na prisão em Roma, em condições subumanas, mas que não puderam tirar o gozo do servo de Deus. A igreja de Filipos amava muito a seu pai na fé, e mostrou-lhe muito afeto, enviando-lhe uma carta viva na pessoa de seu representante Epafrodito. Não esqueceu, também, de enviar-lhe algum dinheiro para alguma necessidade temporal.
E nesta carta podemos aprender que a unidade depende da humildade (2:3-4). O orgulho e o egoísmo trazem divisão. Para demonstrar o valor da humildade, Paulo usou a pessoa de Cristo como exemplo (2:5-11). Afinal, concordamos: não haveria exemplo melhor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva