-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 6:1|
kai eidon b=oti ats=ote b=ênoixe ats=ênoixen to arnion mian ek tôn ab=epta sphragidôn kai êkousa enos ek tôn tessarôn zôôn legontos ôs ab=phônê ts=phônês brontês erchou tsb=kai b=ide ts=blepe
-
2
|Apocalipse 6:2|
ats=kai ats=eidon kai idou ippos leukos kai o kathêmenos ep ab=auton ts=autô echôn toxon kai edothê autô stephanos kai b=exêlthe ats=exêlthen nikôn kai ina nikêsê
-
3
|Apocalipse 6:3|
kai ote b=ênoixe ats=ênoixen a=tên a=sphragida tên deuteran tsb=sphragida êkousa tou deuterou zôou legontos erchou ts=kai ts=blepe
-
4
|Apocalipse 6:4|
kai exêlthen allos ippos b=puros ats=purros kai tô kathêmenô ep ab=auton ts=autô edothê autô labein tên eirênên ab=ek ts=apo tês gês ats=kai ina allêlous a=sphaxousin b=sphaxôsi ts=sphaxôsin kai edothê autô machaira megalê
-
5
|Apocalipse 6:5|
kai ote ats=ênoixen b=ênoixe ab=tên ab=sphragida tên tritên ts=sphragida êkousa tou tritou zôou legontos erchou kai b=ide ts=blepe ts=kai ats=eidon kai idou ippos melas kai o kathêmenos ep ab=auton ts=autô echôn zugon en tê cheiri autou
-
6
|Apocalipse 6:6|
kai êkousa a=ôs phônên en mesô tôn tessarôn zôôn legousan choinix sitou dênariou kai treis choinikes a=krithôn tsb=krithês dênariou kai to elaion kai ton oinon mê adikêsês
-
7
|Apocalipse 6:7|
kai ote b=ênoixe ats=ênoixen tên sphragida tên tetartên êkousa ats=phônên tou tetartou zôou ab=legontos ts=legousan erchou tsb=kai b=ide ts=blepe
-
8
|Apocalipse 6:8|
ats=kai ats=eidon kai idou ippos chlôros kai o kathêmenos epanô autou onoma autô a=[o] tsb=o thanatos kai o adês ab=êkolouthei b=autô ts=akolouthei ats=met ats=autou kai edothê b=autô ats=autois exousia ts=apokteinai epi to tetarton tês gês ab=apokteinai
-
9
|Apocalipse 6:9|
kai ote b=ênoixe ats=ênoixen tên pemptên sphragida eidon upokatô tou thusiastêriou tas psuchas tôn esphagmenôn dia ton logon tou theou kai dia tên marturian b=tou b=arniou ên eichon
-
10
|Apocalipse 6:10|
kai ab=ekraxan ts=ekrazon phônê megalê legontes eôs pote o despotês o agios kai ts=o alêthinos ou krineis kai ekdikeis to aima êmôn ab=ek ts=apo tôn katoikountôn epi tês gês
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 1-3
11 de Dezembro LAB 711
AMOROSO E ÚTIL
Filemom
Quem foi Filemon? Foi um cristão convertido pela pregação de Paulo e em cuja casa havia uma igreja. Da mesma raiz de Fileo (amor) a palavra “Filemom” significa “amoroso”. Ele foi um habitante da cidade de Colosso e, aparentemente, alguém com uma boa reputação entre os cidadãos daquela cidade (Cl 4:9; Fm 1:2). Depois de entrar em contato com o Evangelho através do apóstolo dos gentios (19), ocupou um lugar proeminente na comunidade cristã pela sua piedade e beneficência (4-7). É mencionado na sua epístola como “nosso cooperador” e, por isso, terá ocupado um qualquer cargo na igreja de Colosso; seja como for, o título demonstra que ele tomou parte na obra de propagação do Evangelho. Filemom era o dono (ou, patrão) de Onésimo.
Quem foi Onésimo? A palavra “Onésimo” significa “útil”. Ele foi um escravo que, depois de roubar o seu senhor Filémon, em Colosso, fugiu para Roma, onde foi convertido por Paulo. Este enviou-o de volta ao seu senhor com a epístola que tem o seu nome. Aí ele pede a Filémon que receba o seu escravo como a um “irmão fiel e amado”. Paulo oferece-se para pagar a Filémon tudo o que o seu servo lhe roubara e a carregar sobre si o mal que ele lhe fizera. Ao regressar, Onésimo foi acompanhado por Tíquico, que era quem levava a epístola para os colossensses (Fm 1:16, 18).
Para o teólogo William Barclay, “a Carta a Filemom é extraordinária devido ao fato de que nela vemos a grandiosa imagem de Paulo pedindo um favor. Nenhum homem pediu menos favores que Paulo, mas nesta Carta pede um, nem tanto para si mesmo, senão para Onésimo, que tinha tomado um caminho equivocado e a quem Paulo estava ajudando a encontrar o caminho de retorno”.
Recapitulando e resumindo, Filemom era um colossense de certa notoriedade e riqueza, convertido durante o ministério de Paulo. Onésimo era o escravo de Filemom que havia fugido de seu Senhor, indo para Roma onde converteu-se à fé cristã por meio de Paulo. Este o manteve consigo, até que sua conduta demonstrou a sinceridade de sua conversão. Desejando reparar o dano que havia infligido, temendo o merecido castigo por sua ofensa, pediu ao apóstolo que escrevesse a Filemom. Paulo não parece argumentar em qualquer outra passagem com maior beleza, ou exortar com mais força do que nesta carta.
A história deste escravo colossensse fugitivo é uma prova notável da facilidade com que se acedia à presença do prisioneiro, acesso esse que estava garantido a todos e “uma bela ilustração tanto do caráter de Paulo como do poder transformador e dos princípios justos do Evangelho.
Valdeci Júnior
Fátima Silva