-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 15:1|
kai eidon allo sêmeion en tô ouranô mega kai thaumaston aggelous epta echontas plêgas epta tas eschatas oti en autais etelesthê o thumos tou theou
-
2
|Apocalipse 15:2|
kai eidon ôs thalassan ualinên memigmenên puri kai tous nikôntas ek tou thêriou kai ek tês eikonos autou kai ek tou ts=charagmatos ts=autou ts=ek ts=tou arithmou tou onomatos autou estôtas epi tên thalassan tên ualinên echontas kitharas tou theou
-
3
|Apocalipse 15:3|
kai b=adousi ats=adousin tên ôdên ab=môuseôs ts=môseôs abs=tou doulou tou theou kai tên ôdên tou arniou legontes megala kai thaumasta ta erga sou kurie o theos o pantokratôr dikaiai kai alêthinai ai odoi sou o basileus tôn ab=ethnôn ts=agiôn
-
4
|Apocalipse 15:4|
tis ou mê phobêthê tsb=se kurie kai a=doxasei tsb=doxasê to onoma sou oti monos b=agios ats=osios oti panta ta ethnê b=êxousi ats=êxousin kai proskunêsousin enôpion sou oti ta dikaiômata sou ephanerôthêsan
-
5
|Apocalipse 15:5|
kai meta tauta eidon kai ts=idou ênoigê o naos tês skênês tou marturiou en tô ouranô
-
6
|Apocalipse 15:6|
kai exêlthon oi epta aggeloi a=[oi] b=oi echontes tas epta plêgas b=[ek ats=ek tou b=naou] b=oi b=êsan ats=naou endedumenoi linon katharon ts=kai lampron kai periezôsmenoi peri ta stêthê zônas chrusas
-
7
|Apocalipse 15:7|
kai en ek tôn tessarôn zôôn b=edôke ats=edôken tois epta aggelois epta phialas chrusas gemousas tou thumou tou theou tou zôntos eis tous aiônas tôn aiônôn
-
8
|Apocalipse 15:8|
kai egemisthê o naos kapnou ek tês doxês tou theou kai ek tês dunameôs autou kai oudeis ab=edunato ts=êdunato eiselthein eis ton naon achri telesthôsin ai epta plêgai tôn epta aggelôn
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 7-9
13 de Dezembro LAB 713
HEBREUS 6:4-6
Hebreus 04-06
Hebreus 6:4-6, aparentemente, parece ensinar que não há esperança de arrependimento ou de re-aceitação divina para aqueles que aceitaram a Cristo e depois o rejeitaram. As afirmações aqui consignadas pelo apóstolo trouxeram sérios problemas para a igreja cristã, especialmente durante as perseguições, quando alguns fraquejaram e posteriormente arrependidos de terem sido tíbios na fé quiseram voltar, muitas comunidades cristãs não queriam aceitá-los escudados em Hebreus 6:6.
Mas isso parece contraditório ao próprio cristianismo, pois os evangelhos ensinam que Cristo está sempre de braços abertos para receber o mais indigno pecador, que reconhece o erro e apela pelo perdão, como nos relata Mateus 18:22 e se comprova na triste experiência de Pedro. Em contrapartida, outra verdade escriturística deve ser lembrada: não há esperança para quem consciente e deliberadamente rejeita os ensinamentos de Cristo e o seu sacrifício vicário em nosso favor.
Portanto, esta passagem deve ser estudada em paralelo a 10:26-31 e 12:15-17; 25-29. Da leitura de Hebreus 6:4-6 juntamente com as outras passagens correlatas, deduzimos que Paulo fala de pessoas que propositadamente rejeitaram a Cristo e os princípios do evangelho.
Algumas pessoas ficam perturbadas com estes textos, pensando que é possível que eles se refiram ao apostatado comum, que em seu coração jamais rejeitou ao Senhor, e que está constantemente pensando que algum dia voltará a servi-lo novamente. E muitas vezes, quando ele começa a penar seriamente em fazer isto o mais depressa possível, o Diabo o confronta com estes textos, da mesma forma que confrontou o próprio Cristo com textos da Escritura, procurando dar-lhes uma aplicação errônea.
O texto fala de indivíduos que verdadeiramente iluminados. Verdadeiramente provaram o dom celestial, e sabem por experiência o que ele significa. Tornaram-se participantes do Espírito Santo. Provaram a Palavra de Deus e os poderes do mundo vindouro. Sua experiência alcançou as profundezas de um conhecimento definido, de forma que conheceram os explícitos fundamentos do divino dom. E então esses indivíduos se afastam de tudo isto, e, segundo o texto citado do décimo capítulo de Hebreus, consideram o sangue da aliança, pelo qual foram sacrificados, como coisa profana, comum. Desprezaram o Espírito da graça. Trata-se de uma deserção real que leva um homem a renunciar as coisas que ele realmente sabe serem a verdade, desrespeitando e desprezando Espírito Santo.
Logo, a maioria dos teólogos aceita que a apostasia aqui referida é o ato de cometer o pecado imperdoável (Mat. 12:31-32), uma vez que esta é a única forma de apostasia que é sem esperança. Para John Cotton: “nada pode existir nesta passagem que nos leve a duvidar da total misericórdia de Deus, pois do contrário, esta passagem destruiria o evangelho”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva