-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 22:1|
kai b=edeixe ats=edeixen moi ts=katharon potamon b=katharon udatos zôês lampron ôs krustallon ekporeuomenon ek tou thronou tou theou kai tou arniou
-
2
|Apocalipse 22:2|
en mesô tês plateias autês kai tou potamou enteuthen kai a=ekeithen tsb=enteuthen xulon zôês poioun karpous dôdeka kata mêna ts=ena ekaston b=apodidous ats=apodidoun ton karpon autou kai ta phulla tou xulou eis therapeian tôn ethnôn
-
3
|Apocalipse 22:3|
kai pan ab=katathema ts=katanathema ouk estai b=ekei ats=eti kai o thronos tou theou kai tou arniou en autê estai kai oi douloi autou latreusousin autô
-
4
|Apocalipse 22:4|
kai opsontai to prosôpon autou kai to onoma autou epi tôn metôpôn autôn
-
5
|Apocalipse 22:5|
kai nux ouk estai a=eti tsb=ekei kai tsb=chreian ouk b=echousi ats=echousin a=chreian a=phôtos luchnou kai phôtos êliou oti kurios o theos a=phôtisei ts=phôtizei b=phôtiei a=ep autous kai basileusousin eis tous aiônas tôn aiônôn
-
6
|Apocalipse 22:6|
kai b=legei ats=eipen moi outoi oi logoi pistoi kai alêthinoi kai a=o kurios o theos tôn ab=pneumatôn ab=tôn ts=agiôn prophêtôn b=apesteile ats=apesteilen ton aggelon autou deixai tois doulois autou a dei genesthai en tachei
-
7
|Apocalipse 22:7|
a=kai b=[kai] idou erchomai tachu makarios o têrôn tous logous tês prophêteias tou bibliou toutou
-
8
|Apocalipse 22:8|
ab=kagô ts=kai ts=egô iôannês o ab=akouôn ab=kai blepôn tauta ts=kai ts=akouôn kai ote êkousa kai eblepsa b=epeson ats=epesa proskunêsai emprosthen tôn podôn tou aggelou tou deiknuontos moi tauta
-
9
|Apocalipse 22:9|
kai legei moi ora mê sundoulos sou ts=gar eimi kai tôn adelphôn sou tôn prophêtôn kai tôn têrountôn tous logous tou bibliou toutou tô theô proskunêson
-
10
|Apocalipse 22:10|
kai legei moi mê sphragisês tous logous tês prophêteias tou bibliou toutou ts=oti o kairos a=gar b=[gar] eggus estin
-
-
Sugestões

Clique para ler João 4-6
29 de outubro LAB 668
O PROPÓSITO DO EVANGELHO DE JOÃO
João 01-03
É muito evidente que o propósito de João é evangelizar judeus e prosélitos. Ele é consciente da ‘pedra de tropeço’ que a cruz é para os judeus (1Coríntios 1:23), deixando claro o objetivo de tornar coerente a noção do Messias crucificado. Assim, não remove a ofensa que, na cruz, está intrínseca. O que ele sente que tem que fazer, pode fazer, e termina fazendo, são duas coisas: a) demonstrar que a cruz estava lá desde o princípio do ministério de Jesus, que é anunciado como “Cordeiro de Deus”; b) mostrar que a cruz é, ao mesmo tempo, nada menos que um plano de Deus, a evidência da rejeição de um povo a seu Messias, o meio para que Cristo retornasse para a presença do Pai, o centro dos inexplicáveis propósitos de Deus para efetuar a purificação e a vida ao seu povo, o despontar da prometida era escatológica e o inusitado projeto divino em trazer glória a Si mesmo ao ser glorificado em Seu Messias. É por ter esse foco tão definido, que João não fala nada sobre a transfiguração.
Esse propósito pode ser identificado quando analisa-se de perto o “trama” do evangelho de João. Não é um “enredo” montado simplesmente em narrativa de eventos em seqüência. Explicando: quando dizemos “O patrão gritou, e o empregado gritou também”, isso é uma história. Agora, quando dizemos “O patrão gritou inocentemente, e o empregado gritou também, mas de raiva”, isso é um enredo. Apesar de que os acontecimentos são preservados em sua ordem cronológica, esta ordem traz a noção de causalidade. É por isso que o “drama” do evangelho de João apresenta-se de forma tão concisa, estando amarrado, por fim, a algumas coisas: a)ao que poderíamos chamar de “momento X”; b)ao objetivo divino no plano da redenção fundamental para todo o testemunho cristão; c)à morte; d)à ressurreição e exaltação de Cristo Jesus; e e)à necessidade urgente de uma crença autêntica no curso daquele acontecimento. Logo, ao longo do livro, nada detém o autor a trabalhar na ênfase do ponto cruz, ao ponto de, se preciso, chegar a pressionar qualquer ser humano a entrar em concordância neste ponto vitalmente salvívico.
Este objetivo de João é totalmente responsável pela pintura tão maravilhosa das suas ênfases teológicas. Estas ênfases apresentam-se de forma tão integrada que, se há uma tentativa de compartimentalizar a idéia central, separando os seus componentes em itens, termina-se, em grande parte, desfigurando-lhes. E como tudo se condensa? No título que o apóstolo escolhe dar a Jesus: “Palavra”, que, no princípio, sendo Deus, expressou-se a nós.
Fonte: D.A.Carson, “The Gospel According to John” “Introduction”, Intervarsity Press.
Valdeci Júnior
Fátima Silva