-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 22:1|
kai b=edeixe ats=edeixen moi ts=katharon potamon b=katharon udatos zôês lampron ôs krustallon ekporeuomenon ek tou thronou tou theou kai tou arniou
-
2
|Apocalipse 22:2|
en mesô tês plateias autês kai tou potamou enteuthen kai a=ekeithen tsb=enteuthen xulon zôês poioun karpous dôdeka kata mêna ts=ena ekaston b=apodidous ats=apodidoun ton karpon autou kai ta phulla tou xulou eis therapeian tôn ethnôn
-
3
|Apocalipse 22:3|
kai pan ab=katathema ts=katanathema ouk estai b=ekei ats=eti kai o thronos tou theou kai tou arniou en autê estai kai oi douloi autou latreusousin autô
-
4
|Apocalipse 22:4|
kai opsontai to prosôpon autou kai to onoma autou epi tôn metôpôn autôn
-
5
|Apocalipse 22:5|
kai nux ouk estai a=eti tsb=ekei kai tsb=chreian ouk b=echousi ats=echousin a=chreian a=phôtos luchnou kai phôtos êliou oti kurios o theos a=phôtisei ts=phôtizei b=phôtiei a=ep autous kai basileusousin eis tous aiônas tôn aiônôn
-
6
|Apocalipse 22:6|
kai b=legei ats=eipen moi outoi oi logoi pistoi kai alêthinoi kai a=o kurios o theos tôn ab=pneumatôn ab=tôn ts=agiôn prophêtôn b=apesteile ats=apesteilen ton aggelon autou deixai tois doulois autou a dei genesthai en tachei
-
7
|Apocalipse 22:7|
a=kai b=[kai] idou erchomai tachu makarios o têrôn tous logous tês prophêteias tou bibliou toutou
-
8
|Apocalipse 22:8|
ab=kagô ts=kai ts=egô iôannês o ab=akouôn ab=kai blepôn tauta ts=kai ts=akouôn kai ote êkousa kai eblepsa b=epeson ats=epesa proskunêsai emprosthen tôn podôn tou aggelou tou deiknuontos moi tauta
-
9
|Apocalipse 22:9|
kai legei moi ora mê sundoulos sou ts=gar eimi kai tôn adelphôn sou tôn prophêtôn kai tôn têrountôn tous logous tou bibliou toutou tô theô proskunêson
-
10
|Apocalipse 22:10|
kai legei moi mê sphragisês tous logous tês prophêteias tou bibliou toutou ts=oti o kairos a=gar b=[gar] eggus estin
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 1-3
11 de Dezembro LAB 711
AMOROSO E ÚTIL
Filemom
Quem foi Filemon? Foi um cristão convertido pela pregação de Paulo e em cuja casa havia uma igreja. Da mesma raiz de Fileo (amor) a palavra “Filemom” significa “amoroso”. Ele foi um habitante da cidade de Colosso e, aparentemente, alguém com uma boa reputação entre os cidadãos daquela cidade (Cl 4:9; Fm 1:2). Depois de entrar em contato com o Evangelho através do apóstolo dos gentios (19), ocupou um lugar proeminente na comunidade cristã pela sua piedade e beneficência (4-7). É mencionado na sua epístola como “nosso cooperador” e, por isso, terá ocupado um qualquer cargo na igreja de Colosso; seja como for, o título demonstra que ele tomou parte na obra de propagação do Evangelho. Filemom era o dono (ou, patrão) de Onésimo.
Quem foi Onésimo? A palavra “Onésimo” significa “útil”. Ele foi um escravo que, depois de roubar o seu senhor Filémon, em Colosso, fugiu para Roma, onde foi convertido por Paulo. Este enviou-o de volta ao seu senhor com a epístola que tem o seu nome. Aí ele pede a Filémon que receba o seu escravo como a um “irmão fiel e amado”. Paulo oferece-se para pagar a Filémon tudo o que o seu servo lhe roubara e a carregar sobre si o mal que ele lhe fizera. Ao regressar, Onésimo foi acompanhado por Tíquico, que era quem levava a epístola para os colossensses (Fm 1:16, 18).
Para o teólogo William Barclay, “a Carta a Filemom é extraordinária devido ao fato de que nela vemos a grandiosa imagem de Paulo pedindo um favor. Nenhum homem pediu menos favores que Paulo, mas nesta Carta pede um, nem tanto para si mesmo, senão para Onésimo, que tinha tomado um caminho equivocado e a quem Paulo estava ajudando a encontrar o caminho de retorno”.
Recapitulando e resumindo, Filemom era um colossense de certa notoriedade e riqueza, convertido durante o ministério de Paulo. Onésimo era o escravo de Filemom que havia fugido de seu Senhor, indo para Roma onde converteu-se à fé cristã por meio de Paulo. Este o manteve consigo, até que sua conduta demonstrou a sinceridade de sua conversão. Desejando reparar o dano que havia infligido, temendo o merecido castigo por sua ofensa, pediu ao apóstolo que escrevesse a Filemom. Paulo não parece argumentar em qualquer outra passagem com maior beleza, ou exortar com mais força do que nesta carta.
A história deste escravo colossensse fugitivo é uma prova notável da facilidade com que se acedia à presença do prisioneiro, acesso esse que estava garantido a todos e “uma bela ilustração tanto do caráter de Paulo como do poder transformador e dos princípios justos do Evangelho.
Valdeci Júnior
Fátima Silva