-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 11:1|
kai edothê moi kalamos omoios rabdô s=kai s=o s=aggelos s=eistêkei legôn a=egeire tsb=egeirai kai metrêson ton naon tou theou kai to thusiastêrion kai tous proskunountas en autô
-
2
|Apocalipse 11:2|
kai tên aulên tên abs=exôthen t=esôthen tou naou ekbale a=exôthen tsb=exô kai mê autên metrêsês oti edothê tois b=ethnesi ats=ethnesin kai tên polin tên agian b=patêsousi ats=patêsousin mênas a=tesserakonta tsb=tessarakonta a=[kai] b=kai duo
-
3
|Apocalipse 11:3|
kai dôsô tois b=dusi ats=dusin b=martusi ats=martusin mou kai prophêteusousin êmeras chilias diakosias exêkonta peribeblêmenoi sakkous
-
4
|Apocalipse 11:4|
outoi eisin ai duo elaiai kai abs=ai duo luchniai ai enôpion tou ab=kuriou ts=theou tês gês a=estôtes tsb=estôsai
-
5
|Apocalipse 11:5|
kai ei tis autous ab=thelei ts=thelê adikêsai pur ekporeuetai ek tou stomatos autôn kai katesthiei tous echthrous autôn kai ei tis a=thelêsê b=thelei autous ts=thelê adikêsai outôs dei auton apoktanthênai
-
6
|Apocalipse 11:6|
outoi echousin a=tên exousian kleisai ton ouranon ina mê ts=brechê uetos ab=brechê ts=en ab=tas ts=êmerais ab=êmeras ts=autôn tês prophêteias ab=autôn kai exousian echousin epi tôn udatôn strephein auta eis aima kai pataxai tên gên ab=en pasê plêgê osakis
-
7
|Apocalipse 11:7|
kai otan b=telesôsi ats=telesôsin tên marturian autôn to thêrion to anabainon ek tês abussou poiêsei ts=polemon met autôn ab=polemon kai nikêsei autous kai apoktenei autous
-
8
|Apocalipse 11:8|
kai a=to tsb=ta a=ptôma tsb=ptômata autôn epi tês plateias ab=tês poleôs tês megalês êtis kaleitai pneumatikôs sodoma kai aiguptos opou kai o kurios ab=autôn ts=êmôn estaurôthê
-
9
|Apocalipse 11:9|
kai ab=blepousin ts=blepsousin ek tôn laôn kai phulôn kai glôssôn kai ethnôn ab=to ts=ta ab=ptôma ts=ptômata autôn êmeras treis ats=kai êmisu kai ta ptômata autôn ouk a=aphiousin b=aphêsousi ts=aphêsousin tethênai eis ab=mnêma ts=mnêmata
-
10
|Apocalipse 11:10|
kai oi katoikountes epi tês gês ab=chairousin ts=charousin ep autois kai a=euphrainontai tsb=euphranthêsontai kai dôra b=dôsousin ats=pempsousin allêlois oti outoi oi duo prophêtai ebasanisan tous katoikountas epi tês gês
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Pedro 1-3
18 de Dezembro LAB 718
MAIS DO QUE HOMEM
1Pedro
Para o dia 18 de Dezembro (não ontem) de 1970, o livro “Meditações Matinais” da Casa Publicadora Brasileira apresentou um comentário – “Mais do que Homem” – sobre um verso de 1Pedro, que quero compartilhar com você, aqui.
“Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”.
Quando Pedro, já idoso, lançou um olhar retrospectivo ao passado, quando estava com o Senhor, lembrou-se vivamente de Sua paciência e longanimidade. Pedro mesmo havia aprendido essas graças de Jesus, como se deu com milhares de Seus seguidores.
O Dr. Peale conta o seguinte caso: “Estava um dia o piedoso Wesley pregando num bairro muito pobre de Londres... Súbito surgiram dois rufiões. Disseram um ao outro: ‘Quem é esse pregador? Vamos mostrar-lhe o que lhe vai acontecer. Que direito tem ele de intrometer-se aqui, para desmanchar nosso prazer?’. Cada um deles tomou uma pedra e beligerantemente acotovelaram caminho através da turba, até chagar a uma distância conveniente do pregador. Então ergueram o braço com a pedra, dispostos a apedrejar o rosto de Wesley, quando, ao descrever ele o poder de Cristo para transformar a vida dos pecadores, uma resplandecente luz se espalhou no rosto do orador, luz maravilhosa que o deixou como transfigurado. Ficaram estupefatos, o braço ainda erguido. Um dirigiu-se ao outro e disse, com um tom de reverência na voz: ‘Ele não é homem, Bill! Ele não é homem’. As pedras caíram-lhes da mão para o chão, e ao ouvirem a Wesley, o coração se lhes enterneceu. Afinal, terminando o sermão, o grande pregador atravessou a multidão, que respeitosamente se abriu para deixá-lo passar. Um dos rufiões muito timidamente estendu a mao para tocar a aba do paletó do pregador, e ao assim fazer, despertou-se a atenção de Wesley sobre ele e seu companheiro. Estendeu então ambas as mãos e colocou-as sobre a cabeça dos rufiões e disse: ‘Deus os abençoe, meus rapazes!’. Saiu então, e um dos desordeiros volveu-se ao outro e disse, com voz ainda mais respeitosa: ‘Ele é homem, Bill; ele é homem!’. É um homem semelhante a Deus’!” – You Can Win, pág. 72.
As graças da paciência e da bondade caracterizam ainda os cristãos como sendo “mais do que homens”. Essas graças são especialmente valiosas num mundo como o nosso, cheio de violência e ódio. Elas identificam o cristão com seu Senhor.
Portanto, creio que vale a pena ler de novo: “Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”. Mas não prenda-se somente a este verso. Vença suas tendências humanas, e leia todo o livro 1Pedro, ainda hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva