-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 11:1|
kai edothê moi kalamos omoios rabdô s=kai s=o s=aggelos s=eistêkei legôn a=egeire tsb=egeirai kai metrêson ton naon tou theou kai to thusiastêrion kai tous proskunountas en autô
-
2
|Apocalipse 11:2|
kai tên aulên tên abs=exôthen t=esôthen tou naou ekbale a=exôthen tsb=exô kai mê autên metrêsês oti edothê tois b=ethnesi ats=ethnesin kai tên polin tên agian b=patêsousi ats=patêsousin mênas a=tesserakonta tsb=tessarakonta a=[kai] b=kai duo
-
3
|Apocalipse 11:3|
kai dôsô tois b=dusi ats=dusin b=martusi ats=martusin mou kai prophêteusousin êmeras chilias diakosias exêkonta peribeblêmenoi sakkous
-
4
|Apocalipse 11:4|
outoi eisin ai duo elaiai kai abs=ai duo luchniai ai enôpion tou ab=kuriou ts=theou tês gês a=estôtes tsb=estôsai
-
5
|Apocalipse 11:5|
kai ei tis autous ab=thelei ts=thelê adikêsai pur ekporeuetai ek tou stomatos autôn kai katesthiei tous echthrous autôn kai ei tis a=thelêsê b=thelei autous ts=thelê adikêsai outôs dei auton apoktanthênai
-
6
|Apocalipse 11:6|
outoi echousin a=tên exousian kleisai ton ouranon ina mê ts=brechê uetos ab=brechê ts=en ab=tas ts=êmerais ab=êmeras ts=autôn tês prophêteias ab=autôn kai exousian echousin epi tôn udatôn strephein auta eis aima kai pataxai tên gên ab=en pasê plêgê osakis
-
7
|Apocalipse 11:7|
kai otan b=telesôsi ats=telesôsin tên marturian autôn to thêrion to anabainon ek tês abussou poiêsei ts=polemon met autôn ab=polemon kai nikêsei autous kai apoktenei autous
-
8
|Apocalipse 11:8|
kai a=to tsb=ta a=ptôma tsb=ptômata autôn epi tês plateias ab=tês poleôs tês megalês êtis kaleitai pneumatikôs sodoma kai aiguptos opou kai o kurios ab=autôn ts=êmôn estaurôthê
-
9
|Apocalipse 11:9|
kai ab=blepousin ts=blepsousin ek tôn laôn kai phulôn kai glôssôn kai ethnôn ab=to ts=ta ab=ptôma ts=ptômata autôn êmeras treis ats=kai êmisu kai ta ptômata autôn ouk a=aphiousin b=aphêsousi ts=aphêsousin tethênai eis ab=mnêma ts=mnêmata
-
10
|Apocalipse 11:10|
kai oi katoikountes epi tês gês ab=chairousin ts=charousin ep autois kai a=euphrainontai tsb=euphranthêsontai kai dôra b=dôsousin ats=pempsousin allêlois oti outoi oi duo prophêtai ebasanisan tous katoikountas epi tês gês
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva