-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Apocalipse 17:1|
kai êlthen eis ek tôn epta aggelôn tôn echontôn tas epta phialas kai b=elalêse ats=elalêsen met emou legôn ts=moi deuro deixô soi to krima tês pornês tês megalês tês kathêmenês epi tsb=tôn udatôn tsb=tôn pollôn
-
2
|Apocalipse 17:2|
meth ês eporneusan oi basileis tês gês kai emethusthêsan ab=oi ab=katoikountes ab=tên ab=gên ek tou oinou tês porneias autês ts=oi ts=katoikountes ts=tên ts=gên
-
3
|Apocalipse 17:3|
kai b=apênegke ats=apênegken me eis erêmon en pneumati kai eidon gunaika kathêmenên epi thêrion kokkinon tsb=gemon a=
ab=onomata ts=onomatôn blasphêmias a=echôn tsb=echon kephalas epta kai kerata deka
-
4
|Apocalipse 17:4|
kai ê gunê abs=ên t=ê peribeblêmenê ab=porphuroun ts=porphura kai ab=kokkinon ts=kokkinô ats=kai kechrusômenê ab=chrusiô ts=chrusô kai lithô timiô kai margaritais echousa ts=chrusoun potêrion ab=chrusoun en tê cheiri autês gemon bdelugmatôn kai ab=ta ab=a
-
5
|Apocalipse 17:5|
kai epi to metôpon autês onoma gegrammenon mustêrion babulôn ê megalê ê mêtêr tôn pornôn kai tôn bdelugmatôn tês gês
-
6
|Apocalipse 17:6|
kai eidon tên gunaika methuousan ek tou aimatos tôn agiôn b=[kai] ats=kai ek tou aimatos tôn marturôn iêsou kai ethaumasa idôn autên thauma mega
-
7
|Apocalipse 17:7|
kai b=eipe ats=eipen moi o aggelos ab=dia ab=ti ts=diati ethaumasas egô ts=soi erô ab=soi to mustêrion tês gunaikos kai tou thêriou tou bastazontos autên tou echontos tas epta kephalas kai ta deka kerata
-
8
|Apocalipse 17:8|
abs=to thêrion o eides ên kai ouk b=esti ats=estin kai mellei anabainein ek tês abussou kai eis apôleian a=upagei tsb=upagein kai a=thaumasthêsontai tsb=thaumasontai oi katoikountes epi tês gês ôn ou gegraptai a=to tsb=ta a=onoma tsb=onomata epi to biblio
-
9
|Apocalipse 17:9|
ôde o nous o echôn sophian ai epta kephalai ab=epta orê eisin ts=epta opou ê gunê kathêtai ep autôn
-
10
|Apocalipse 17:10|
kai basileis epta eisin oi pente b=epeson ats=epesan ts=kai o eis estin o allos oupô b=êlthe ats=êlthen kai otan elthê oligon ats=auton dei b=auton meinai
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 7-9
13 de Dezembro LAB 713
HEBREUS 6:4-6
Hebreus 04-06
Hebreus 6:4-6, aparentemente, parece ensinar que não há esperança de arrependimento ou de re-aceitação divina para aqueles que aceitaram a Cristo e depois o rejeitaram. As afirmações aqui consignadas pelo apóstolo trouxeram sérios problemas para a igreja cristã, especialmente durante as perseguições, quando alguns fraquejaram e posteriormente arrependidos de terem sido tíbios na fé quiseram voltar, muitas comunidades cristãs não queriam aceitá-los escudados em Hebreus 6:6.
Mas isso parece contraditório ao próprio cristianismo, pois os evangelhos ensinam que Cristo está sempre de braços abertos para receber o mais indigno pecador, que reconhece o erro e apela pelo perdão, como nos relata Mateus 18:22 e se comprova na triste experiência de Pedro. Em contrapartida, outra verdade escriturística deve ser lembrada: não há esperança para quem consciente e deliberadamente rejeita os ensinamentos de Cristo e o seu sacrifício vicário em nosso favor.
Portanto, esta passagem deve ser estudada em paralelo a 10:26-31 e 12:15-17; 25-29. Da leitura de Hebreus 6:4-6 juntamente com as outras passagens correlatas, deduzimos que Paulo fala de pessoas que propositadamente rejeitaram a Cristo e os princípios do evangelho.
Algumas pessoas ficam perturbadas com estes textos, pensando que é possível que eles se refiram ao apostatado comum, que em seu coração jamais rejeitou ao Senhor, e que está constantemente pensando que algum dia voltará a servi-lo novamente. E muitas vezes, quando ele começa a penar seriamente em fazer isto o mais depressa possível, o Diabo o confronta com estes textos, da mesma forma que confrontou o próprio Cristo com textos da Escritura, procurando dar-lhes uma aplicação errônea.
O texto fala de indivíduos que verdadeiramente iluminados. Verdadeiramente provaram o dom celestial, e sabem por experiência o que ele significa. Tornaram-se participantes do Espírito Santo. Provaram a Palavra de Deus e os poderes do mundo vindouro. Sua experiência alcançou as profundezas de um conhecimento definido, de forma que conheceram os explícitos fundamentos do divino dom. E então esses indivíduos se afastam de tudo isto, e, segundo o texto citado do décimo capítulo de Hebreus, consideram o sangue da aliança, pelo qual foram sacrificados, como coisa profana, comum. Desprezaram o Espírito da graça. Trata-se de uma deserção real que leva um homem a renunciar as coisas que ele realmente sabe serem a verdade, desrespeitando e desprezando Espírito Santo.
Logo, a maioria dos teólogos aceita que a apostasia aqui referida é o ato de cometer o pecado imperdoável (Mat. 12:31-32), uma vez que esta é a única forma de apostasia que é sem esperança. Para John Cotton: “nada pode existir nesta passagem que nos leve a duvidar da total misericórdia de Deus, pois do contrário, esta passagem destruiria o evangelho”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva