-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
31
|Lucas 24:31|
autôn de diênoichthêsan oi ophthalmoi kai epegnôsan auton kai autos aphantos egeneto ap autôn
-
32
|Lucas 24:32|
kai a=eipan tsb=eipon pros allêlous ouchi ê kardia êmôn kaiomenê ên a=[en tsb=en a=êmin] tsb=êmin ôs elalei êmin en tê odô tsb=kai ôs diênoigen êmin tas graphas
-
33
|Lucas 24:33|
kai anastantes autê tê ôra upestrepsan eis ierousalêm kai euron a=êthroismenous tsb=sunêthroismenous tous endeka kai tous sun autois
-
34
|Lucas 24:34|
legontas oti a=ontôs êgerthê o kurios tsb=ontôs kai ôphthê simôni
-
35
|Lucas 24:35|
kai autoi exêgounto ta en tê odô kai ôs egnôsthê autois en tê klasei tou artou
-
36
|Lucas 24:36|
tauta de autôn lalountôn autos tsb=o tsb=iêsous estê en mesô autôn kai legei autois eirênê umin
-
37
|Lucas 24:37|
ptoêthentes de kai emphoboi genomenoi edokoun pneuma theôrein
-
38
|Lucas 24:38|
kai eipen autois ti tetaragmenoi este kai ab=dia ab=ti ts=diati dialogismoi anabainousin en a=tê tsb=tais a=kardia tsb=kardiais umôn
-
39
|Lucas 24:39|
idete tas cheiras mou kai tous podas mou oti tsb=autos egô eimi a=autos psêlaphêsate me kai idete oti pneuma sarka kai ostea ouk echei kathôs eme theôreite echonta
-
40
|Lucas 24:40|
kai touto eipôn a=edeixen tsb=epedeixen autois tas cheiras kai tous podas
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva