-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Lucas 2:21|
kai ote eplêsthêsan êmerai oktô tou peritemein ab=auton ts=to ts=paidion kai eklêthê to onoma autou iêsous to klêthen upo tou aggelou pro tou a=sullêmphthênai tsb=sullêphthênai auton en tê koilia
-
22
|Lucas 2:22|
kai ote eplêsthêsan ai êmerai tou katharismou s=autês abt=autôn kata ton nomon a=môuseôs tsb=môseôs anêgagon auton eis ierosoluma parastêsai tô kuriô
-
23
|Lucas 2:23|
kathôs gegraptai en nomô kuriou oti pan arsen dianoigon mêtran agion tô kuriô klêthêsetai
-
24
|Lucas 2:24|
kai tou dounai thusian kata to eirêmenon en a=tô nomô kuriou zeugos trugonôn ê duo a=nossous tsb=neossous peristerôn
-
25
|Lucas 2:25|
kai idou tsb=ên anthrôpos a=ên en ierousalêm ô onoma s=simeôn abt=sumeôn kai o anthrôpos outos dikaios kai eulabês prosdechomenos paraklêsin tou israêl kai pneuma ts=agion ên ab=agion ep auton
-
26
|Lucas 2:26|
kai ên autô kechrêmatismenon upo tou pneumatos tou agiou mê idein thanaton prin a=[ê] a=an tsb=ê idê ton christon kuriou
-
27
|Lucas 2:27|
kai êlthen en tô pneumati eis to ieron kai en tô eisagagein tous goneis to paidion iêsoun tou poiêsai autous kata to eithismenon tou nomou peri autou
-
28
|Lucas 2:28|
kai autos edexato auto eis tas agkalas tsb=autou kai eulogêsen ton theon kai eipen
-
29
|Lucas 2:29|
nun apolueis ton doulon sou despota kata to rêma sou en eirênê
-
30
|Lucas 2:30|
oti eidon oi ophthalmoi mou to sôtêrion sou
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva