-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Mateus 4:1|
tote o iêsous anêchthê eis tên erêmon upo tou pneumatos peirasthênai upo tou diabolou
-
2
|Mateus 4:2|
kai nêsteusas êmeras a=tesserakonta tsb=tessarakonta kai nuktas a=tesserakonta tsb=tessarakonta usteron epeinasen
-
3
|Mateus 4:3|
kai proselthôn tsb=autô o peirazôn eipen a=autô ei uios ei tou theou eipe ina oi lithoi outoi artoi genôntai
-
4
|Mateus 4:4|
o de apokritheis eipen gegraptai ouk ep artô monô zêsetai a=o anthrôpos all epi panti rêmati ekporeuomenô dia stomatos theou
-
5
|Mateus 4:5|
tote paralambanei auton o diabolos eis tên agian polin kai a=estêsen tsb=istêsin auton epi to pterugion tou ierou
-
6
|Mateus 4:6|
kai legei autô ei uios ei tou theou bale seauton katô gegraptai gar oti tois aggelois autou enteleitai peri sou kai epi cheirôn arousin se mêpote proskopsês pros lithon ton poda sou
-
7
|Mateus 4:7|
ephê autô o iêsous palin gegraptai ouk ekpeiraseis kurion ton theon sou
-
8
|Mateus 4:8|
palin paralambanei auton o diabolos eis oros upsêlon lian kai deiknusin autô pasas tas basileias tou kosmou kai tên doxan autôn
-
9
|Mateus 4:9|
kai a=eipen tsb=legei autô tauta tsb=panta soi a=panta dôsô ean pesôn proskunêsês moi
-
10
|Mateus 4:10|
tote legei autô o iêsous upage b=opisô b=mou satana gegraptai gar kurion ton theon sou proskunêseis kai autô monô latreuseis
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva