-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Mateus 8:1|
a=katabantos tsb=katabanti de a=autou tsb=autô apo tou orous êkolouthêsan autô ochloi polloi
-
2
|Mateus 8:2|
kai idou lepros a=proselthôn tsb=elthôn prosekunei autô legôn kurie ean thelês dunasai me katharisai
-
3
|Mateus 8:3|
kai ekteinas tên cheira êpsato autou tsb=o tsb=iêsous legôn thelô katharisthêti kai eutheôs ekatharisthê autou ê lepra
-
4
|Mateus 8:4|
kai legei autô o iêsous ora mêdeni eipês ab=alla ts=all upage seauton deixon tô ierei kai a=prosenegkon tsb=prosenegke to dôron o prosetaxen a=môusês tsb=môsês eis marturion autois
-
5
|Mateus 8:5|
a=eiselthontos tsb=eiselthonti de a=autou b=autô ts=tô ts=iêsou eis a=kapharnaoum tsb=kapernaoum prosêlthen autô ekatontarchos parakalôn auton
-
6
|Mateus 8:6|
kai legôn kurie o pais mou beblêtai en tê oikia paralutikos deinôs basanizomenos
-
7
|Mateus 8:7|
kai legei autô tsb=o tsb=iêsous egô elthôn therapeusô auton
-
8
|Mateus 8:8|
kai apokritheis o ekatontarchos ephê kurie ouk eimi ikanos ina mou upo tên stegên eiselthês alla monon eipe ab=logô ts=logon kai iathêsetai o pais mou
-
9
|Mateus 8:9|
kai gar egô anthrôpos eimi upo exousian echôn up emauton stratiôtas kai legô toutô poreuthêti kai poreuetai kai allô erchou kai erchetai kai tô doulô mou poiêson touto kai poiei
-
10
|Mateus 8:10|
akousas de o iêsous ethaumasen kai eipen tois akolouthousin amên legô umin a=par a=oudeni a=tosautên a=pistin tsb=oude en tô israêl tsb=tosautên tsb=pistin euron
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 17-19
15 de agosto LAB 593
CRESCIMENTO E AMADURECIMENTO
Jeremias 17-19
Na faculdade, vi uma planta crescer de maneira muito rápida e surpreendente. Dentre os vários bebedouros d’água espalhados pelo campus do centro universitário, havia um que ficava bem junto à portaria. Ele era diferente dos demais por ter o jato d’água muito forte. Até hoje, ele é assim. Se você aperta o botãozinho e não põe a boca para beber a água, ele joga um jato d’água a uns três metros de distância. Naquela época, no pedacinho de gramado que havia ao redor daquele bebedouro, a equipe de paisagismo plantou ali três mudinhas de coqueiro. Não sei o nome do coqueiro, mas é aquele tipo de palmeira ornamental. E nós alunos gostávamos de brincar de apertar o botão do bebedouro jogando a água sem bebê-la, só para ver a água cair bem em cima de um desses coqueiros. E o tempo foi passando, começou a notar-se que aquela mudinha de coqueiro que ficou vítima do jato d’água do bebedouro, por ter sido plantada bem ali, começou a ficar diferente das outras! Sério! Ela parecia mais viçosa. Então brincávamos: “Vejam! Estou colaborando com a jardinagem, apertando esse bebedouro aqui...” No inverno, eu chegava a ficar com dó daquela plantinha, em ver tanta água tão fria a abater-se sobre ela, o tempo todo. Os anos se passaram. Muitas e muitas pessoas, ao tomar a água daquele bebedouro, terminam deixando-a espirrar naquele coqueiro, e o resultado é que quando eu volto lá hoje, vejo três grandes palmeiras, mas com um detalhe: uma delas é muito, muito, muito maior do que as outras. Seu tronco é muito mais forte, e de uma espessura muito superior. Ela pode oferecer uma sombra muito maior. Hoje, quando o jato d’água vem do bebedouro, não cai mais por cima da planta. Ele bate ao pé do grande e maior de todos os coqueiros.
Sabe o que isso significa?
Significa o que você vai ler na leitura de hoje, em Jeremias 17. O homem que se afasta do Senhor é como um arbusto no deserto, longe d’água. Ele seca e morre. Mas a pessoa cuja confiança está no Senhor é como uma árvore plantada junto às águas. A palmeira do bebedouro! Cresce, floresce, fica linda, deixa as pessoas felizes, sorri para a vida e tem muito a oferecer.
Que tipo de pessoa você quer ser?
A vida do coqueiro da nossa história não era um mar-de-rosas. Ele vivia molhado, com água gelada. Mas compensou. Se você quiser ser recompensado também, precisa deixar que o oleiro, de Jeremias 18-19, quebre-o, molhe-o, corte-o, amasse-o, remodele-o, asse-o e, enfim, apresente-o como obra-prima das mãos de um Deus perfeito.
Valdeci Júnior
Fátima Silva