-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
53
|Lucas 9:53|
kai ouk edexanto auton oti to prosôpon autou ên poreuomenon eis ierousalêm
-
54
|Lucas 9:54|
idontes de oi mathêtai tsb=autou iakôbos kai iôannês a=eipan tsb=eipon kurie theleis eipômen pur katabênai apo tou ouranou kai analôsai autous tsb=ôs tsb=kai tsb=êlias tsb=epoiêsen
-
55
|Lucas 9:55|
strapheis de epetimêsen autois b=[kai ts=kai tsb=eipen tsb=ouk tsb=oidate tsb=oiou tsb=pneumatos tsb=este b=umeis] ts=umeis
-
56
|Lucas 9:56|
b=[o ts=o tsb=gar tsb=uios tsb=tou tsb=anthrôpou tsb=ouk tsb=êlthen tsb=psuchas tsb=anthrôpôn tsb=apolesai tsb=alla b=sôsai] ts=sôsai kai eporeuthêsan eis eteran kômên
-
57
|Lucas 9:57|
a=kai tsb=egeneto tsb=de poreuomenôn autôn en tê odô eipen tis pros auton akolouthêsô soi opou a=ean tsb=an aperchê tsb=kurie
-
58
|Lucas 9:58|
kai eipen autô o iêsous ai alôpekes phôleous echousin kai ta peteina tou ouranou kataskênôseis o de uios tou anthrôpou ouk echei pou tên kephalên klinê
-
59
|Lucas 9:59|
eipen de pros eteron akolouthei moi o de eipen a=[kurie] tsb=kurie epitrepson moi apelthonti prôton thapsai ton patera mou
-
60
|Lucas 9:60|
eipen de autô tsb=o tsb=iêsous aphes tous nekrous thapsai tous eautôn nekrous su de apelthôn diaggelle tên basileian tou theou
-
61
|Lucas 9:61|
eipen de kai eteros akolouthêsô soi kurie prôton de epitrepson moi apotaxasthai tois eis ton oikon mou
-
62
|Lucas 9:62|
eipen de a=[pros ts=pros a=auton] ts=auton o iêsous b=pros b=auton oudeis epibalôn tên cheira tsb=autou ep arotron kai blepôn eis ta opisô euthetos estin a=tê a=basileia tsb=eis tsb=tên tsb=basileian tou theou
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Pedro 1-3
18 de Dezembro LAB 718
MAIS DO QUE HOMEM
1Pedro
Para o dia 18 de Dezembro (não ontem) de 1970, o livro “Meditações Matinais” da Casa Publicadora Brasileira apresentou um comentário – “Mais do que Homem” – sobre um verso de 1Pedro, que quero compartilhar com você, aqui.
“Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”.
Quando Pedro, já idoso, lançou um olhar retrospectivo ao passado, quando estava com o Senhor, lembrou-se vivamente de Sua paciência e longanimidade. Pedro mesmo havia aprendido essas graças de Jesus, como se deu com milhares de Seus seguidores.
O Dr. Peale conta o seguinte caso: “Estava um dia o piedoso Wesley pregando num bairro muito pobre de Londres... Súbito surgiram dois rufiões. Disseram um ao outro: ‘Quem é esse pregador? Vamos mostrar-lhe o que lhe vai acontecer. Que direito tem ele de intrometer-se aqui, para desmanchar nosso prazer?’. Cada um deles tomou uma pedra e beligerantemente acotovelaram caminho através da turba, até chagar a uma distância conveniente do pregador. Então ergueram o braço com a pedra, dispostos a apedrejar o rosto de Wesley, quando, ao descrever ele o poder de Cristo para transformar a vida dos pecadores, uma resplandecente luz se espalhou no rosto do orador, luz maravilhosa que o deixou como transfigurado. Ficaram estupefatos, o braço ainda erguido. Um dirigiu-se ao outro e disse, com um tom de reverência na voz: ‘Ele não é homem, Bill! Ele não é homem’. As pedras caíram-lhes da mão para o chão, e ao ouvirem a Wesley, o coração se lhes enterneceu. Afinal, terminando o sermão, o grande pregador atravessou a multidão, que respeitosamente se abriu para deixá-lo passar. Um dos rufiões muito timidamente estendu a mao para tocar a aba do paletó do pregador, e ao assim fazer, despertou-se a atenção de Wesley sobre ele e seu companheiro. Estendeu então ambas as mãos e colocou-as sobre a cabeça dos rufiões e disse: ‘Deus os abençoe, meus rapazes!’. Saiu então, e um dos desordeiros volveu-se ao outro e disse, com voz ainda mais respeitosa: ‘Ele é homem, Bill; ele é homem!’. É um homem semelhante a Deus’!” – You Can Win, pág. 72.
As graças da paciência e da bondade caracterizam ainda os cristãos como sendo “mais do que homens”. Essas graças são especialmente valiosas num mundo como o nosso, cheio de violência e ódio. Elas identificam o cristão com seu Senhor.
Portanto, creio que vale a pena ler de novo: “Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”. Mas não prenda-se somente a este verso. Vença suas tendências humanas, e leia todo o livro 1Pedro, ainda hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva