-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
53
|Lucas 9:53|
kai ouk edexanto auton oti to prosôpon autou ên poreuomenon eis ierousalêm
-
54
|Lucas 9:54|
idontes de oi mathêtai tsb=autou iakôbos kai iôannês a=eipan tsb=eipon kurie theleis eipômen pur katabênai apo tou ouranou kai analôsai autous tsb=ôs tsb=kai tsb=êlias tsb=epoiêsen
-
55
|Lucas 9:55|
strapheis de epetimêsen autois b=[kai ts=kai tsb=eipen tsb=ouk tsb=oidate tsb=oiou tsb=pneumatos tsb=este b=umeis] ts=umeis
-
56
|Lucas 9:56|
b=[o ts=o tsb=gar tsb=uios tsb=tou tsb=anthrôpou tsb=ouk tsb=êlthen tsb=psuchas tsb=anthrôpôn tsb=apolesai tsb=alla b=sôsai] ts=sôsai kai eporeuthêsan eis eteran kômên
-
57
|Lucas 9:57|
a=kai tsb=egeneto tsb=de poreuomenôn autôn en tê odô eipen tis pros auton akolouthêsô soi opou a=ean tsb=an aperchê tsb=kurie
-
58
|Lucas 9:58|
kai eipen autô o iêsous ai alôpekes phôleous echousin kai ta peteina tou ouranou kataskênôseis o de uios tou anthrôpou ouk echei pou tên kephalên klinê
-
59
|Lucas 9:59|
eipen de pros eteron akolouthei moi o de eipen a=[kurie] tsb=kurie epitrepson moi apelthonti prôton thapsai ton patera mou
-
60
|Lucas 9:60|
eipen de autô tsb=o tsb=iêsous aphes tous nekrous thapsai tous eautôn nekrous su de apelthôn diaggelle tên basileian tou theou
-
61
|Lucas 9:61|
eipen de kai eteros akolouthêsô soi kurie prôton de epitrepson moi apotaxasthai tois eis ton oikon mou
-
62
|Lucas 9:62|
eipen de a=[pros ts=pros a=auton] ts=auton o iêsous b=pros b=auton oudeis epibalôn tên cheira tsb=autou ep arotron kai blepôn eis ta opisô euthetos estin a=tê a=basileia tsb=eis tsb=tên tsb=basileian tou theou
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 20-21
08 de junho LAB 525
BUSQUE A DEUS
JÓ 20-21
Na primeira parte da leitura de hoje (capítulo 20), aparece o discurso de Zofar, num tom sarcástico de acusação ao seu amigo Jó. Ele queria dar uma explicação para o sofrimento de Jó, jogando toda a responsabilidade da situação nas costas dele.
Em grande parte, esse discurso termina imitando o que os outros dois amigos, Bildade e Elifaz, já destacaram na discussão deles. A diferença é que Zofar vai mais ao ponto, inclusive, com mais hostilidade. Ele é muito sínico e insinua coisas terríveis como: “Ele tem oprimido os pobres e os tem deixado desamparados; apoderou-se de casas que não construiu” (verso 19). Zofar continua discriminando os crimes específicos que fazem dos ímpios pessoas culpadas, deixando a entender que Jó participava dessa “laia”.
E é com essa ignorante “cara de pau” que os amigos de Jó continuam afirmando que ele é merecedor de todas as desgraças que bateram à sua porta. Não se cansam de pensar assim e ainda fazem um grande esforço para convencê-lo a pensar da mesma forma. Ao levar Jó a reconhecer isso, quem sabe ele tomaria uma atitude que o livrasse da culpa que supostamente tivesse perante o Senhor. Os amigos de Jó acreditavam que ele só poderia achar o caminho de volta se reconhecesse o pensamento deles e agisse como eles achavam que ele deveria agir.
É claro que esses amigos não estavam fazendo nada mais que expressar o pensamento popular da época. Se compararmos isso com João 9:1-3, concluímos que não podemos estabelecer uma relação direta entre cada uma das ações humanas e todas as consequências de cada uma delas. Corremos o risco de nos enganar com isso, principalmente se a tentativa de relacionar os atos com as consequências estiver limitada a olhar numa perspectiva que se limite somente a esta vida. A variação disso tudo pode ser muito grande e muito além da nossa compreensão. Ou seja, se meter a querer interpretar absolutamente todos os fatos como os amigos de Jó estavam tentando fazer, é “dar murro em ponta de faca”.
Mas, apesar desse escrúpulo dos amigos de Jó, Deus ainda era o centro da vida dele (capítulo 21) e tinha participação em tudo o que ele já tinha feito. Jó tinha a consciência tranquila. Embora fosse um pecador, não era um “pecadeiro”. Essa integridade foi mantida no decorrer de toda a sua vida. E isso lhe ajudou a ficar em paz, mesmo diante de tantas acusações.
Embora o ser humano chegue ao fim dos seus recursos, sua saúde e até sua esperança, ainda pode encontrar conforto buscando a presença de Deus em sua vida.
Busque a Deus hoje!
Valdeci Júnior
Fátima Silva