-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Mateus 15:21|
kai exelthôn ekeithen o iêsous anechôrêsen eis ta merê turou kai sidônos
-
22
|Mateus 15:22|
kai idou gunê chananaia apo tôn oriôn ekeinôn exelthousa a=ekrazen tsb=ekraugasen tsb=autô legousa eleêson me kurie a=uios tsb=uie ab=dauid ts=dabid ê thugatêr mou kakôs daimonizetai
-
23
|Mateus 15:23|
o de ouk apekrithê autê logon kai proselthontes oi mathêtai autou a=êrôtoun tsb=êrôtôn auton legontes apoluson autên oti krazei opisthen êmôn
-
24
|Mateus 15:24|
o de apokritheis eipen ouk apestalên ei mê eis ta probata ta apolôlota oikou israêl
-
25
|Mateus 15:25|
ê de elthousa b=prosekunêsen ats=prosekunei autô legousa kurie boêthei moi
-
26
|Mateus 15:26|
o de apokritheis eipen ouk estin kalon labein ton arton tôn teknôn kai balein tois kunariois
-
27
|Mateus 15:27|
ê de eipen nai kurie kai gar ta kunaria esthiei apo tôn psichiôn tôn piptontôn apo tês trapezês tôn kuriôn autôn
-
28
|Mateus 15:28|
tote apokritheis o iêsous eipen autê ô gunai megalê sou ê pistis genêthêtô soi ôs theleis kai iathê ê thugatêr autês apo tês ôras ekeinês
-
29
|Mateus 15:29|
kai metabas ekeithen o iêsous êlthen para tên thalassan tês galilaias kai anabas eis to oros ekathêto ekei
-
30
|Mateus 15:30|
kai prosêlthon autô ochloi polloi echontes meth eautôn chôlous tuphlous tsb=kôphous kullous a=kôphous kai eterous pollous kai erripsan autous para tous podas a=autou tsb=tou tsb=iêsou kai etherapeusen autous
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva