-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
26
|Mateus 12:26|
kai ei o satanas ton satanan ekballei eph eauton emeristhê pôs oun stathêsetai ê basileia autou
-
27
|Mateus 12:27|
kai ei egô en beelzeboul ekballô ta daimonia oi uioi umôn en tini ekballousin dia touto autoi tsb=umôn tsb=esontai kritai a=esontai a=umôn
-
28
|Mateus 12:28|
ei de ts=egô en pneumati theou ab=egô ekballô ta daimonia ara ephthasen eph umas ê basileia tou theou
-
29
|Mateus 12:29|
ê pôs dunatai tis eiselthein eis tên oikian tou ischurou kai ta skeuê autou a=arpasai tsb=diarpasai ean mê prôton dêsê ton ischuron kai tote tên oikian autou diarpasei
-
30
|Mateus 12:30|
o mê ôn met emou kat emou estin kai o mê sunagôn met emou skorpizei
-
31
|Mateus 12:31|
dia touto legô umin pasa amartia kai blasphêmia aphethêsetai tois anthrôpois ê de tou pneumatos blasphêmia ouk aphethêsetai tsb=tois tsb=anthrôpois
-
32
|Mateus 12:32|
kai os ab=ean ts=an eipê logon kata tou uiou tou anthrôpou aphethêsetai autô os d an eipê kata tou pneumatos tou agiou ouk aphethêsetai autô oute en ats=toutô tô b=nun aiôni oute en tô mellonti
-
33
|Mateus 12:33|
ê poiêsate to dendron kalon kai ton karpon autou kalon ê poiêsate to dendron sapron kai ton karpon autou sapron ek gar tou karpou to dendron ginôsketai
-
34
|Mateus 12:34|
gennêmata echidnôn pôs dunasthe agatha lalein ponêroi ontes ek gar tou perisseumatos tês kardias to stoma lalei
-
35
|Mateus 12:35|
o agathos anthrôpos ek tou agathou thêsaurou ts=tês ts=kardias ekballei ts=ta agatha kai o ponêros anthrôpos ek tou ponêrou thêsaurou ekballei ponêra
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva