-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
19
|2 Reis 22:19|
ya`anrakh-lebhâbhkha vattikkâna` mippenêy Adonay beshâm`akha 'asherdibbartiy `al-hammâqom hazzeh ve`al-yoshebhâyv lihyoth leshammâhveliqlâlâh vattiqra` 'eth-beghâdheykha vattibhkeh lephânây vegham 'ânokhiyshâma`tiy ne'um-Adonay
-
20
|2 Reis 22:20|
lâkhên hineniy 'osiphkha `al-'abhotheykhavene'esaphtâ 'el-qibhrotheykha beshâlom velo'-thir'eynâh `êyneykha bekholhârâ`âh 'asher-'aniy mêbhiy' `al-hammâqom hazzeh vayyâshiybhu'eth-hammelekh dâbhâr
-
1
|2 Reis 23:1|
vayyishlach hammelekh vayya'asphu 'êlâyv kol-ziqnêyyehudhâh viyrushâlâim
-
2
|2 Reis 23:2|
vayya`al hammelekh bêyth-Adonayvekhol-'iysh yehudhâh vekhol-yoshebhêy yerushâlaim 'itto vehakkohaniymvehannebhiy'iym vekhol-hâ`âm lemiqqâthon ve`adh-gâdhol vayyiqrâ'.bhe'âznêyhem 'eth-kâl-dibhrêy sêpher habberiyth hannimtsâ' bebhêythAdonay
-
3
|2 Reis 23:3|
vayya`amodh hammelekh `al-hâ`ammudh vayyikhroth'eth-habberiyth liphnêy Adonay lâlekheth 'achar Adonay velishmormitsvothâyv ve'eth-`êdhevothâyv ve'eth-chuqqothâyv bekhol-lêbh ubhekhâl-nephesh lehâqiym 'eth-dibhrêy habberiyth hazzo'th hakkethubhiym `al-hassêpher hazzeh vayya`amodh kol-hâ`âm babberiyth
-
4
|2 Reis 23:4|
vaytsavhammelekh 'eth-chilqiyyâhu hakkohên haggâdhol ve'eth-kohanêyhammishneh ve'eth-shomerêy hassaph lehotsiy' mêhêykhal Adonay'êth kol-hakkêliym hâ`asuyim labba`al velâ'ashêrâh ulekhol tsebhâ'hashâmâyim vayyisrephêm michuts liyrushâlaim beshadhmoth qidhronvenâsâ' 'eth-`aphârâm bêyth-'êl
-
5
|2 Reis 23:5|
vehishbiyth 'eth-hakkemâriym 'ashernâthnu malkhêy yehudhâh vayqathêr babbâmoth be`ârêy yehudhâhumesibbêy yerushâlâim ve'eth-hamqatheriym labba`al lashemeshvelayyârêach velammazzâloth ulekhol tsebhâ' hashâmâyim
-
6
|2 Reis 23:6|
vayyotsê''eth-hâ'ashêrâh mibbêyth Adonay michuts liyrushâlaim 'el-nachalqidhron vayyisroph 'othâh benachal qidhron vayyâdheq le`âphâr vayyashlêkh'eth-`aphârâh `al-qebher benêy hâ`âm
-
7
|2 Reis 23:7|
vayyittots 'eth-bâttêyhaqqedhêshiym 'asher bebhêyth Adonay 'asher hannâshiym 'oreghoth shâmbâttiym lâ'ashêrâh
-
8
|2 Reis 23:8|
vayyâbhê' 'eth-kâl-hakkohaniym mê`ârêyyehudhâh vaythammê' 'eth-habbâmoth 'asher qitheru-shâmmâhhakkohaniym miggebha` `adh-be'êr shâbha` venâthats 'eth-bâmothhashe`âriym 'asher-pethach sha`ar yehoshua` sar-hâ`iyr 'asher-`al-semo'vl'iysh besha`ar hâ`iyr
-
-
Sugestões

Clique para ler João 12-13
01 de novembro LAB 671
“JESUS CHOROU”?
João 10-11
Muitas vezes já vi cristãos escaparem pela culatra de João 11:35, ao serem intimados a declamar um versículo bíblico. Por não saberem nada melhor, maior ou mais especial, no susto, dizem: “Jesus chorou”. E se alguém reclamar, ainda poderão dizer: “Mas é um verso bíblico!”. E num contexto assim vemos o questionamento paradoxal que confronta a simplicidade com a seriedade deste versículo.
Seriedade? Sim! Veja a pergunta que surge na cabeça de muitos, ao lerem-no: “Por quem Jesus chorou? Por Lázaro ou por si mesmo?”. O verso 33 trinta e três começa a explicar, e os comentários bíblicos “SDABC” e “O Desejado de Todas as Nações” pegando esta ponta de corda, nos elucidam mais sobre o assunto. E, teologicamente, a conclusão é que “em Sua humanidade, Jesus foi comovido pela dor humana e chorou com os aflitos”. Mas, por trás desta afirmação, há muito significado.
Foi uma cena dolorosa. Lázaro fora muito amado, e suas irmãs choravam por ele, com o coração despedaçado. Os amigos uniam-se ao coro, chorando juntos. Em face dessa aflição humana, dentre muitos amigos consternados pranteando o morto, “Jesus chorou”. Se bem que fosse o Filho de Deus, revestira-Se, no entanto, da natureza humana e comoveu-Se com sua dor.
Seu coração está sempre pronto a compadecer-se perante o sofrimento. Chora com os que choram, e alegra-se com os que alegram-se. Não foi, porém, simplesmente pela simpatia humana para com Maria e Marta, que Jesus chorou. Havia, em Suas lágrimas, uma dor tão acima da simples mágoa humana, como o Céu se acha acima da terra. Cristo não chorou por Lázaro, pois estava para chamá-lo do sepulcro. Chorou por aqueles muitos que ora pranteavam a Lázaro mas, em breve, tramariam a morte dAquele que era a ressurreição e a vida.
O juízo que estava para cair sobre Jerusalém estava delineado perante a visão futurística de Jesus. Ele contemplou Jerusalém cercada pelas legiões romanas. Viu que muitos dos que agora choravam por Lázaro morreriam no cerco da cidade e não haveria esperança em sua morte.
Não foi somente pela cena que se desenrolava a Seus olhos, que Cristo chorou. Pesava sobre Ele a “dor dos séculos” Lançando o olhar através dos séculos por vir, viu o sofrimento, a dor, as lágrimas e a morte que caberia em sorte aos homens. Seu coração pungiu-se por sentir pena da família humana de todos os tempos e em todas as terras. Pesavam-lhe, fortemente, sobre a alma, as misérias da raça pecadora
Foi assim, que a fonte das lágrimas se lhe rompeu. Jesus em um anelo tão profundo em aliviar todas as dores dos humanos, ao ponto de chorar.
Valdeci Júnior
Fátima Silva