-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
15
|Mateus 17:15|
kai legôn kurie eleêson mou ton uion oti selêniazetai kai kakôs paschei pollakis gar piptei eis to pur kai pollakis eis to udôr
-
16
|Mateus 17:16|
kai prosênegka auton tois mathêtais sou kai ouk êdunêthêsan auton therapeusai
-
17
|Mateus 17:17|
apokritheis de o iêsous eipen ô genea apistos kai diestrammenê eôs pote tsb=esomai meth umôn a=esomai eôs pote anexomai umôn pherete moi auton ôde
-
18
|Mateus 17:18|
kai epetimêsen autô o iêsous kai exêlthen ap autou to daimonion kai etherapeuthê o pais apo tês ôras ekeinês
-
19
|Mateus 17:19|
tote proselthontes oi mathêtai tô iêsou kat idian eipon ab=dia ab=ti ts=diati êmeis ouk êdunêthêmen ekbalein auto
-
20
|Mateus 17:20|
o de a=legei tsb=iêsous tsb=eipen autois dia tên a=oligopistian tsb=apistian umôn amên gar legô umin ean echête pistin ôs kokkon sinapeôs ereite tô orei toutô a=metaba tsb=metabêthi a=enthen tsb=enteuthen ekei kai metabêsetai kai ouden adunatêsei umin
-
21
|Mateus 17:21|
tsb=touto tsb=de tsb=to tsb=genos tsb=ouk tsb=ekporeuetai tsb=ei tsb=mê tsb=en tsb=proseuchê tsb=kai tsb=nêsteia
-
22
|Mateus 17:22|
a=sustrephomenôn tsb=anastrephomenôn de autôn en tê galilaia eipen autois o iêsous mellei o uios tou anthrôpou paradidosthai eis cheiras anthrôpôn
-
23
|Mateus 17:23|
kai apoktenousin auton kai tê tritê êmera egerthêsetai kai elupêthêsan sphodra
-
24
|Mateus 17:24|
elthontôn de autôn eis a=kapharnaoum tsb=kapernaoum prosêlthon oi ta didrachma lambanontes tô petrô kai a=eipan tsb=eipon o didaskalos umôn ou telei a=[ta] tsb=ta didrachma
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva