-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
8
|Mateus 24:8|
panta de tauta archê ôdinôn
-
9
|Mateus 24:9|
tote paradôsousin umas eis thlipsin kai apoktenousin umas kai esesthe misoumenoi upo pantôn tôn ethnôn dia to onoma mou
-
10
|Mateus 24:10|
kai tote skandalisthêsontai polloi kai allêlous paradôsousin kai misêsousin allêlous
-
11
|Mateus 24:11|
kai polloi pseudoprophêtai egerthêsontai kai planêsousin pollous
-
12
|Mateus 24:12|
kai dia to plêthunthênai tên anomian psugêsetai ê agapê tôn pollôn
-
13
|Mateus 24:13|
o de upomeinas eis telos outos sôthêsetai
-
14
|Mateus 24:14|
kai kêruchthêsetai touto to euaggelion tês basileias en olê tê oikoumenê eis marturion pasin tois ethnesin kai tote êxei to telos
-
15
|Mateus 24:15|
otan oun idête to bdelugma tês erêmôseôs to rêthen dia daniêl tou prophêtou bs=estôs at=estos en topô agiô o anaginôskôn noeitô
-
16
|Mateus 24:16|
tote oi en tê ioudaia pheugetôsan a=eis tsb=epi ta orê
-
17
|Mateus 24:17|
o epi tou dômatos mê a=katabatô tsb=katabainetô arai ab=ta ts=ti ek tês oikias autou
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva