-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|1 Samuel 14:1|
vayhiy hayyom vayyo'mer yonâthân ben-shâ'ul 'el-hanna`ar nosê' khêlâyv lekhâh vena`berâh 'el-matsabh pelishtiym 'ashermê`êbher hallâz ule'âbhiyv lo' higgiydh
-
2
|1 Samuel 14:2|
veshâ'ul yoshêbh biqtsêhhaggibh`âh tachath hârimmon 'asher bemighron vehâ`âm 'asher `immokeshêsh mê'oth 'iysh
-
3
|1 Samuel 14:3|
va'achiyyâh bhen-'achithubh 'achiy 'iykhâbhodh ben-piynchâs ben-`êliy kohên Adonay beshilo nosê' 'êphodh vehâ`âmlo' yâdha` kiy hâlakh yonâthân
-
4
|1 Samuel 14:4|
ubhêyn hamma`beroth 'asher biqqêshyonâthân la`abhor `al-matsabh pelishtiym shên-hassela` mêhâ`êbhermizzeh veshên-hassela` mêhâ`êbher mizzeh veshêm hâ'echâdh botsêtsveshêm hâ'echâdh senneh
-
5
|1 Samuel 14:5|
hashên hâ'echâdh mâtsuq mitsâphon mulmikhmâs vehâ'echâdh minneghebh mul gâbha` s
-
6
|1 Samuel 14:6|
vayyo'mer yehonâthân'el-hanna`ar nosê' khêlâyv lekhâh vena`berâh 'el-matsabh hâ`arêliymhâ'êlleh 'ulay ya`aseh Adonay lânu kiy 'êyn layhvh ma`tsorlehoshiya` berabh 'o bhim`âth
-
7
|1 Samuel 14:7|
vayyo'mer lo nosê' khêlâyv `asêhkol-'asher bilbhâbhekha nethêh lâkh hineniy `immekha kilbhâbhekha s
-
8
|1 Samuel 14:8|
vayyo'mer yehonâthân hinnêh 'anachnu `obheriym 'el-hâ'anâshiymvenighliynu 'alêyhem
-
9
|1 Samuel 14:9|
'im-koh yo'mru 'êlêynu dommu `adh-haggiy`ênu 'alêykhem ve`âmadhnu thachtêynu velo' na`aleh 'alêyhem
-
10
|1 Samuel 14:10|
ve'im-koh yo'mru `alu `âlêynu ve`âliynu kiy-nethânâmAdonay beyâdhênu vezeh-lânu hâ'oth
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva