-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
33
|1 Samuel 20:33|
vayyâthel shâ'ul 'eth-hachaniyth `âlâyv lehakkotho vayyêdha`yehonâthân kiy-khâlâh hiy' mê`im 'âbhiyv lehâmiyth 'eth-dâvidh s
-
34
|1 Samuel 20:34|
vayyâqâm yehonâthân mê`im hashulchân bochoriy-'âph velo'-'âkhalbeyom-hachodhesh hashêniy lechem kiy ne`tsabh 'el-dâvidh kiy hikhlimo'âbhiyv s
-
35
|1 Samuel 20:35|
vayhiy bhabboqer vayyêtsê' yehonâthân hasâdheh lemo`êdhdâvidh vena`ar qâthon `immo
-
36
|1 Samuel 20:36|
vayyo'mer lena`aro ruts metsâ' nâ''eth-hachitsiym 'asher 'ânokhiy moreh hanna`ar râts vehu'-yârâh hachêtsiyleha`abhiro
-
37
|1 Samuel 20:37|
vayyâbho' hanna`ar `adh-meqom hachêtsiy 'asher yârâhyehonâthân vayyiqrâ' yehonâthân 'acharêy hanna`ar vayyo'mer halo'hachêtsiy mimmekha vâhâl'âh
-
38
|1 Samuel 20:38|
vayyiqrâ' yehonâthân 'acharêyhanna`ar mehêrâh chushâh 'al-ta`amodh vaylaqqêth na`ar yehonâthân'eth-hachêtsiy [ha][chitsiym] vayyâbho' 'el-'adhonâyv
-
39
|1 Samuel 20:39|
vehanna`arlo'-yâdha` me'umâh 'akh yehonâthân vedhâvidh yâdh`u 'eth-haddâbhâr
-
40
|1 Samuel 20:40|
vayyittên yehonâthân 'eth-kêlâyv 'el-hanna`ar 'asher-lo vayyo'merlo lêkh hâbhêy' hâ`iyr
-
41
|1 Samuel 20:41|
hanna`ar bâ' vedhâvidh qâm mê'êtsel hanneghebhvayyippol le'appâyv 'artsâh vayyishtachu shâlosh pe`âmiym vayyishequ'iysh 'eth-rê`êhu vayyibhku 'iysh 'eth-rê`êhu `adh-dâvidh highdiyl
-
1
|1 Samuel 21:1|
vayyâqâm vayyêlakh viyhonâthân bâ' hâ`iyr
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva