-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
2
|Apocalipse 15:2|
kai eidon ôs thalassan ualinên memigmenên puri kai tous nikôntas ek tou thêriou kai ek tês eikonos autou kai ek tou ts=charagmatos ts=autou ts=ek ts=tou arithmou tou onomatos autou estôtas epi tên thalassan tên ualinên echontas kitharas tou theou
-
3
|Apocalipse 15:3|
kai b=adousi ats=adousin tên ôdên ab=môuseôs ts=môseôs abs=tou doulou tou theou kai tên ôdên tou arniou legontes megala kai thaumasta ta erga sou kurie o theos o pantokratôr dikaiai kai alêthinai ai odoi sou o basileus tôn ab=ethnôn ts=agiôn
-
4
|Apocalipse 15:4|
tis ou mê phobêthê tsb=se kurie kai a=doxasei tsb=doxasê to onoma sou oti monos b=agios ats=osios oti panta ta ethnê b=êxousi ats=êxousin kai proskunêsousin enôpion sou oti ta dikaiômata sou ephanerôthêsan
-
5
|Apocalipse 15:5|
kai meta tauta eidon kai ts=idou ênoigê o naos tês skênês tou marturiou en tô ouranô
-
6
|Apocalipse 15:6|
kai exêlthon oi epta aggeloi a=[oi] b=oi echontes tas epta plêgas b=[ek ats=ek tou b=naou] b=oi b=êsan ats=naou endedumenoi linon katharon ts=kai lampron kai periezôsmenoi peri ta stêthê zônas chrusas
-
7
|Apocalipse 15:7|
kai en ek tôn tessarôn zôôn b=edôke ats=edôken tois epta aggelois epta phialas chrusas gemousas tou thumou tou theou tou zôntos eis tous aiônas tôn aiônôn
-
8
|Apocalipse 15:8|
kai egemisthê o naos kapnou ek tês doxês tou theou kai ek tês dunameôs autou kai oudeis ab=edunato ts=êdunato eiselthein eis ton naon achri telesthôsin ai epta plêgai tôn epta aggelôn
-
1
|Apocalipse 16:1|
kai êkousa tsb=phônês megalês a=phônês ek tou naou legousês tois epta aggelois upagete kai a=ekcheete tsb=ekcheate tas ab=epta phialas tou thumou tou theou eis tên gên
-
2
|Apocalipse 16:2|
kai apêlthen o prôtos kai b=exechee ats=execheen tên phialên autou ab=eis ts=epi tên gên kai egeneto elkos kakon kai ponêron ab=epi ts=eis tous anthrôpous tous echontas to charagma tou thêriou kai tous ab=proskunountas tê eikoni autou ts=proskunountas
-
3
|Apocalipse 16:3|
kai o deuteros tsb=aggelos b=exechee ats=execheen tên phialên autou eis tên thalassan kai egeneto aima ôs nekrou kai pasa psuchê a=zôês tsb=zôsa apethanen a=ta en tê thalassê
-
-
Sugestões

Clique para ler João 12-13
01 de novembro LAB 671
“JESUS CHOROU”?
João 10-11
Muitas vezes já vi cristãos escaparem pela culatra de João 11:35, ao serem intimados a declamar um versículo bíblico. Por não saberem nada melhor, maior ou mais especial, no susto, dizem: “Jesus chorou”. E se alguém reclamar, ainda poderão dizer: “Mas é um verso bíblico!”. E num contexto assim vemos o questionamento paradoxal que confronta a simplicidade com a seriedade deste versículo.
Seriedade? Sim! Veja a pergunta que surge na cabeça de muitos, ao lerem-no: “Por quem Jesus chorou? Por Lázaro ou por si mesmo?”. O verso 33 trinta e três começa a explicar, e os comentários bíblicos “SDABC” e “O Desejado de Todas as Nações” pegando esta ponta de corda, nos elucidam mais sobre o assunto. E, teologicamente, a conclusão é que “em Sua humanidade, Jesus foi comovido pela dor humana e chorou com os aflitos”. Mas, por trás desta afirmação, há muito significado.
Foi uma cena dolorosa. Lázaro fora muito amado, e suas irmãs choravam por ele, com o coração despedaçado. Os amigos uniam-se ao coro, chorando juntos. Em face dessa aflição humana, dentre muitos amigos consternados pranteando o morto, “Jesus chorou”. Se bem que fosse o Filho de Deus, revestira-Se, no entanto, da natureza humana e comoveu-Se com sua dor.
Seu coração está sempre pronto a compadecer-se perante o sofrimento. Chora com os que choram, e alegra-se com os que alegram-se. Não foi, porém, simplesmente pela simpatia humana para com Maria e Marta, que Jesus chorou. Havia, em Suas lágrimas, uma dor tão acima da simples mágoa humana, como o Céu se acha acima da terra. Cristo não chorou por Lázaro, pois estava para chamá-lo do sepulcro. Chorou por aqueles muitos que ora pranteavam a Lázaro mas, em breve, tramariam a morte dAquele que era a ressurreição e a vida.
O juízo que estava para cair sobre Jerusalém estava delineado perante a visão futurística de Jesus. Ele contemplou Jerusalém cercada pelas legiões romanas. Viu que muitos dos que agora choravam por Lázaro morreriam no cerco da cidade e não haveria esperança em sua morte.
Não foi somente pela cena que se desenrolava a Seus olhos, que Cristo chorou. Pesava sobre Ele a “dor dos séculos” Lançando o olhar através dos séculos por vir, viu o sofrimento, a dor, as lágrimas e a morte que caberia em sorte aos homens. Seu coração pungiu-se por sentir pena da família humana de todos os tempos e em todas as terras. Pesavam-lhe, fortemente, sobre a alma, as misérias da raça pecadora
Foi assim, que a fonte das lágrimas se lhe rompeu. Jesus em um anelo tão profundo em aliviar todas as dores dos humanos, ao ponto de chorar.
Valdeci Júnior
Fátima Silva