-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
14
|Apocalipse 16:14|
b=eisi ats=eisin gar pneumata ab=daimoniôn ts=daimonôn poiounta sêmeia abs=a abs=ekporeuetai t=ekporeuesthai epi tous basileis ts=tês ts=gês ts=kai tês oikoumenês olês sunagagein autous eis abs=ton polemon tês êmeras tsb=ekeinês tês megalês tou theou tou
-
15
|Apocalipse 16:15|
idou erchomai ôs kleptês makarios o grêgorôn kai têrôn ta imatia autou ina mê gumnos peripatê kai b=blepôsi ats=blepôsin tên aschêmosunên autou
-
16
|Apocalipse 16:16|
kai sunêgagen autous eis ton topon ton kaloumenon ebraisti ab=armagedôn ts=armageddôn
-
17
|Apocalipse 16:17|
kai o ebdomos b=[aggelos] ts=aggelos b=exechee ats=execheen tên phialên autou ab=epi ts=eis ton aera kai b=exêlthe ats=exêlthen phônê megalê a=ek tsb=apo tou naou tsb=tou tsb=ouranou apo tou thronou legousa b=gegone ats=gegonen
-
18
|Apocalipse 16:18|
kai egenonto ab=astrapai a=kai ats=phônai kai brontai kai b=phônai ts=astrapai tsb=kai seismos b=[egeneto] ats=egeneto megas oios ouk egeneto aph ou a=anthrôpos a=egeneto tsb=oi tsb=anthrôpoi tsb=egenonto epi tês gês têlikoutos seismos ab=outô ts=outôs me
-
19
|Apocalipse 16:19|
kai egeneto ê polis ê megalê eis tria merê kai ai poleis tôn ethnôn a=epesan tsb=epeson kai babulôn ê megalê emnêsthê enôpion tou theou dounai autê to potêrion tou oinou tou thumou tês orgês autou
-
20
|Apocalipse 16:20|
kai pasa nêsos b=ephuge ats=ephugen kai orê ouch eurethêsan
-
21
|Apocalipse 16:21|
kai chalaza megalê ôs talantiaia katabainei ek tou ouranou epi tous anthrôpous kai eblasphêmêsan oi anthrôpoi ton theon ek tês plêgês tês chalazês oti megalê estin ê plêgê autês sphodra
-
1
|Apocalipse 17:1|
kai êlthen eis ek tôn epta aggelôn tôn echontôn tas epta phialas kai b=elalêse ats=elalêsen met emou legôn ts=moi deuro deixô soi to krima tês pornês tês megalês tês kathêmenês epi tsb=tôn udatôn tsb=tôn pollôn
-
2
|Apocalipse 17:2|
meth ês eporneusan oi basileis tês gês kai emethusthêsan ab=oi ab=katoikountes ab=tên ab=gên ek tou oinou tês porneias autês ts=oi ts=katoikountes ts=tên ts=gên
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 49-51
05 de agosto LAB 583
AS MARCAS DO PECADO
Isaías 49-51
A escolha da missão de Jesus no planeta Terra para nos salvar do pecado deixou estampadas, na Divindade, marcas eternas. Marcas essas, objetivadas para operar a restauração de Israel, você deve saber. Faz parte desse “Israel”, todo aquele que se converte a Deus e torna-se um filho da fé do pai Abraão. Essa restauração desse povo, do qual você e eu fazemos parte, que está relatada aí em Isaías 49:8 em diante, é uma restauração explicada no capítulo 50. É a missão que restaura-nos do pecado. E é aí que entra em cena o casamento entre a nossa restauração e a obra de Jesus Cristo: uma aliança com marcas eternas. Vários tipos de marcas.
Certa vez, em uma família, havia um rapaz que apresentava um comportamento muito rebelde. Tiago tinha apenas 16 anos, e seus pais já não sabiam mais o que fazer com ele. Já se classificava como um adolescente que possuíra hábitos, posturas e atitudes muito terríveis. Fazia as coisas erradas, e se alguém o questionava, ele mentia. Se alguém o desmascarava, ele enfrentava, retrucava, respondia e desobedecia de novo. Terrível!
Diante disso, o pai desse garoto tomou uma atitude. Em um belo dia em que Tiago apareceu com um novo comportamento errado, o velho parou no meio da linda sala de jantar da família e pediu ao filho: “Tiago, sobre esta sua mais nova conduta, quero apenas uma coisa. Por favor, traga-me um martelo e um prego.” Apesar de não entender, o rapaz atendeu ao pedido, mas também já foi desafiando o pai: “Qual é? Vai punir-me fincando-me um prego? Posso denunciá-lo!” Em silêncio, com martelo e prego em mãos, o chefe da família foi até diante de um lindo quadro lindo, que havia numa das paredes daquela copa. Era um quadro caríssimo, de mogno puro, com uma imagem magnífica, toda esculpida. Então, aquele senhor cravou o prego bem no meio da obra de arte. Que horrível! O rapaz pensou: “Meu pai deve estar ficando louco!” Então, seu pai virou e disse-lhe: “Este prego é a lembrança do seu novo mau hábito. No dia em que você abandoná-lo, eu arranco o prego.” Para cada nova atitude errada do Tiago, um prego a mais no quadro; para cada nova atitude louvável, um prego a menos no quadro.
A desobediência deliberada daquele filho continuou até o dia em que percebeu que, no quadro, já havia muitos pregos. Então, resolveu mudar de atitude. E chegou o dia em que o pai pôde dizer-lhe: “Está vendo meu filho, já não há mais nenhum prego.” Mas, infelizmente, triste, Tiago teve que responder: “Mas as marcas continuam lá!”
Valdeci Júnior
Fátima Silva