-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
14
|Apocalipse 16:14|
b=eisi ats=eisin gar pneumata ab=daimoniôn ts=daimonôn poiounta sêmeia abs=a abs=ekporeuetai t=ekporeuesthai epi tous basileis ts=tês ts=gês ts=kai tês oikoumenês olês sunagagein autous eis abs=ton polemon tês êmeras tsb=ekeinês tês megalês tou theou tou
-
15
|Apocalipse 16:15|
idou erchomai ôs kleptês makarios o grêgorôn kai têrôn ta imatia autou ina mê gumnos peripatê kai b=blepôsi ats=blepôsin tên aschêmosunên autou
-
16
|Apocalipse 16:16|
kai sunêgagen autous eis ton topon ton kaloumenon ebraisti ab=armagedôn ts=armageddôn
-
17
|Apocalipse 16:17|
kai o ebdomos b=[aggelos] ts=aggelos b=exechee ats=execheen tên phialên autou ab=epi ts=eis ton aera kai b=exêlthe ats=exêlthen phônê megalê a=ek tsb=apo tou naou tsb=tou tsb=ouranou apo tou thronou legousa b=gegone ats=gegonen
-
18
|Apocalipse 16:18|
kai egenonto ab=astrapai a=kai ats=phônai kai brontai kai b=phônai ts=astrapai tsb=kai seismos b=[egeneto] ats=egeneto megas oios ouk egeneto aph ou a=anthrôpos a=egeneto tsb=oi tsb=anthrôpoi tsb=egenonto epi tês gês têlikoutos seismos ab=outô ts=outôs me
-
19
|Apocalipse 16:19|
kai egeneto ê polis ê megalê eis tria merê kai ai poleis tôn ethnôn a=epesan tsb=epeson kai babulôn ê megalê emnêsthê enôpion tou theou dounai autê to potêrion tou oinou tou thumou tês orgês autou
-
20
|Apocalipse 16:20|
kai pasa nêsos b=ephuge ats=ephugen kai orê ouch eurethêsan
-
21
|Apocalipse 16:21|
kai chalaza megalê ôs talantiaia katabainei ek tou ouranou epi tous anthrôpous kai eblasphêmêsan oi anthrôpoi ton theon ek tês plêgês tês chalazês oti megalê estin ê plêgê autês sphodra
-
1
|Apocalipse 17:1|
kai êlthen eis ek tôn epta aggelôn tôn echontôn tas epta phialas kai b=elalêse ats=elalêsen met emou legôn ts=moi deuro deixô soi to krima tês pornês tês megalês tês kathêmenês epi tsb=tôn udatôn tsb=tôn pollôn
-
2
|Apocalipse 17:2|
meth ês eporneusan oi basileis tês gês kai emethusthêsan ab=oi ab=katoikountes ab=tên ab=gên ek tou oinou tês porneias autês ts=oi ts=katoikountes ts=tên ts=gên
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Pedro 1-3
18 de Dezembro LAB 718
MAIS DO QUE HOMEM
1Pedro
Para o dia 18 de Dezembro (não ontem) de 1970, o livro “Meditações Matinais” da Casa Publicadora Brasileira apresentou um comentário – “Mais do que Homem” – sobre um verso de 1Pedro, que quero compartilhar com você, aqui.
“Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”.
Quando Pedro, já idoso, lançou um olhar retrospectivo ao passado, quando estava com o Senhor, lembrou-se vivamente de Sua paciência e longanimidade. Pedro mesmo havia aprendido essas graças de Jesus, como se deu com milhares de Seus seguidores.
O Dr. Peale conta o seguinte caso: “Estava um dia o piedoso Wesley pregando num bairro muito pobre de Londres... Súbito surgiram dois rufiões. Disseram um ao outro: ‘Quem é esse pregador? Vamos mostrar-lhe o que lhe vai acontecer. Que direito tem ele de intrometer-se aqui, para desmanchar nosso prazer?’. Cada um deles tomou uma pedra e beligerantemente acotovelaram caminho através da turba, até chagar a uma distância conveniente do pregador. Então ergueram o braço com a pedra, dispostos a apedrejar o rosto de Wesley, quando, ao descrever ele o poder de Cristo para transformar a vida dos pecadores, uma resplandecente luz se espalhou no rosto do orador, luz maravilhosa que o deixou como transfigurado. Ficaram estupefatos, o braço ainda erguido. Um dirigiu-se ao outro e disse, com um tom de reverência na voz: ‘Ele não é homem, Bill! Ele não é homem’. As pedras caíram-lhes da mão para o chão, e ao ouvirem a Wesley, o coração se lhes enterneceu. Afinal, terminando o sermão, o grande pregador atravessou a multidão, que respeitosamente se abriu para deixá-lo passar. Um dos rufiões muito timidamente estendu a mao para tocar a aba do paletó do pregador, e ao assim fazer, despertou-se a atenção de Wesley sobre ele e seu companheiro. Estendeu então ambas as mãos e colocou-as sobre a cabeça dos rufiões e disse: ‘Deus os abençoe, meus rapazes!’. Saiu então, e um dos desordeiros volveu-se ao outro e disse, com voz ainda mais respeitosa: ‘Ele é homem, Bill; ele é homem!’. É um homem semelhante a Deus’!” – You Can Win, pág. 72.
As graças da paciência e da bondade caracterizam ainda os cristãos como sendo “mais do que homens”. Essas graças são especialmente valiosas num mundo como o nosso, cheio de violência e ódio. Elas identificam o cristão com seu Senhor.
Portanto, creio que vale a pena ler de novo: “Quando insultado, não revidava; quando sofria, não fazia ameaças, mas entregava-se àquele que julga com justiça (2:23)”. Mas não prenda-se somente a este verso. Vença suas tendências humanas, e leia todo o livro 1Pedro, ainda hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva