-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
12
|Apocalipse 3:12|
o nikôn poiêsô auton stulon en tô naô tou theou mou kai exô ou mê exelthê eti kai grapsô ep auton to onoma tou theou mou kai to onoma tês poleôs tou theou mou tês kainês ierousalêm ê bs=katabainei at=katabainousa ek tou ouranou apo tou theou mou kai to on
-
13
|Apocalipse 3:13|
o echôn ous akousatô ti to pneuma legei tais ekklêsiais
-
14
|Apocalipse 3:14|
kai tô aggelô tês ab=en ab=laodikeia ekklêsias ts=laodikeôn grapson tade legei o amên o martus o pistos kai alêthinos ê archê tês ktiseôs tou theou
-
15
|Apocalipse 3:15|
oida sou ta erga oti oute psuchros ei oute zestos ophelon psuchros ab=ês ts=eiês ê zestos
-
16
|Apocalipse 3:16|
outôs oti chliaros ei kai a=oute b=ou ab=zestos oute psuchros ts=oute ts=zestos mellô se emesai ek tou stomatos mou
-
17
|Apocalipse 3:17|
oti legeis ats=oti plousios eimi kai peploutêka kai a=ouden tsb=oudenos chreian echô kai ouk oidas oti su ei o talaipôros kai b=o eleeinos kai ptôchos kai tuphlos kai gumnos
-
18
|Apocalipse 3:18|
sumbouleuô soi agorasai b=chrusion par emou ats=chrusion pepurômenon ek puros ina ploutêsês kai imatia leuka ina peribalê kai mê phanerôthê ê aischunê tês gumnotêtos sou kai a=
b=kollurion b=ina b=egchrisê a=egchrisai ts=kollourion ts=egchriso
-
19
|Apocalipse 3:19|
egô osous ean philô elegchô kai paideuô a=zêleue tsb=zêlôson oun kai metanoêson
-
20
|Apocalipse 3:20|
idou estêka epi tên thuran kai krouô ean tis akousê tês phônês mou kai anoixê tên thuran a=[kai] b=kai eiseleusomai pros auton kai deipnêsô met autou kai autos met emou
-
21
|Apocalipse 3:21|
o nikôn dôsô autô kathisai met emou en tô thronô mou ôs kagô enikêsa kai ekathisa meta tou patros mou en tô thronô autou
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva