-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
11
|Ezequiel 21:11|
ve'attâh bhen-'âdhâm hê'ânachbeshibhron mothnayim ubhimriyruth tê'ânach le`êynêyhem
-
12
|Ezequiel 21:12|
vehâyâhkiy-yo'mru 'êleykha `al-mâh 'attâh ne'enâch ve'âmartâ 'el-shemu`âhkhiy-bhâ'âh venâmês kol-lêbh verâphu khol-yâdhayim vekhihathâh khol-ruachvekhol-birkayim têlakhnâh mayim hinnêh bhâ'âh venihyâthâh ne'um.'adhonây Adonay ph
-
13
|Ezequiel 21:13|
vayhiy dhebhar-Adonay 'êlay lê'mor
-
14
|Ezequiel 21:14|
ben-'âdhâm hinnâbhê' ve'âmartâ koh 'âmar 'adhonây 'emor cherebhcherebh huchaddâh vegham-meruthâh
-
15
|Ezequiel 21:15|
lema`an thebhoach thebhach huchaddâhlema`an-heyêh-lâh bârâq morâthâh 'o nâsiys shêbheth beniy mo'esethkol-`êts
-
16
|Ezequiel 21:16|
vayyittên 'othâh lemorthâh lithpos bakkâph hiy'-huchaddâhcherebh vehiy' morâthâh lâthêth 'othâh beyadh-horêgh
-
17
|Ezequiel 21:17|
ze`aq vehêylêlben-'âdhâm kiy-hiy' hâythâh bhe`ammiy hiy' bekhol-nesiy'êy yisrâ'êlmeghurêy 'el-cherebh hâyu 'eth-`ammiy lâkhên sephoq 'el-yârêkh
-
18
|Ezequiel 21:18|
kiybhochan umâh 'im-gam-shêbheth mo'eseth lo' yihyeh ne'um 'adhonâyAdonay ph
-
19
|Ezequiel 21:19|
ve'attâh bhen-'âdhâm hinnâbhê' vehakh kaph 'el-kâphvethikkâphêl cherebh sheliyshithâh cherebh chalâliym hiy' cherebh châlâl haggâdholhachodhereth lâhem
-
20
|Ezequiel 21:20|
lema`an lâmugh lêbh veharbêh hammikhsholiym`al kol-sha`arêyhem nâthattiy 'ibhchath-chârebh 'âch `asuyâh lebhârâqme`uthâh lethâbhach
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva