-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
19
|Ezequiel 22:19|
lâkhên koh 'âmar 'adhonây Adonayya`an heyoth kullekhem lesighiym lâkhên hineniy qobhêts 'ethkhem 'el-tokhyerushâlâim
-
20
|Ezequiel 22:20|
qebhutsath keseph unechosheth ubharzel ve`ophereth ubhedhiyl'el-tokh kur lâphachath-`âlâyv 'êsh lehantiykh kên 'eqbots be'appiyubhachamâthiy vehinnachtiy vehittakhtiy 'ethkhem
-
21
|Ezequiel 22:21|
vekhinnastiy 'ethkhemvenâphachtiy `alêykhem be'êsh `ebhrâthiy venittakhtem bethokhâh
-
22
|Ezequiel 22:22|
kehittukhkeseph bethokh kur kên tuttekhu bhethokhâh viydha`tem kiy-'aniy Adonayshâphakhtiy chamâthiy `alêykhem ph
-
23
|Ezequiel 22:23|
vayhiy dhebhar-Adonay 'êlaylê'mor
-
24
|Ezequiel 22:24|
ben-'âdhâm 'emâr-lâh 'at 'erets lo' methohârâh hiy' lo'ghushmâh beyom zâ`am
-
25
|Ezequiel 22:25|
qesher nebhiy'eyhâ bethokhâh ka'ariy sho'êghthorêph thâreph nephesh 'âkhâlu chosen viyqâr yiqqâchu 'almenotheyhâ hirbubhethokhâh
-
26
|Ezequiel 22:26|
kohaneyhâ châmsu thorâthiy vaychallelu qâdhâshay bêyn-qodhesh lechol lo' hibhdiylu ubhêyn-hathâmê' lethâhor lo' hodhiy`uumishabbethothay he`liymu `êynêyhem vâ'êchal bethokhâm
-
27
|Ezequiel 22:27|
sâreyhâbheqirbâh kiz'êbhiym thorephêy thâreph lishpâkh-dâm le'abbêdh nephâshothlema`an betsoa` bâtsa`
-
28
|Ezequiel 22:28|
unebhiy'eyhâ thâchu lâhem tâphêl choziymshâv' veqosemiym lâhem kâzâbh 'omeriym koh 'âmar 'adhonâyAdonay vayhvh lo' dhibbêr
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 35-37
13 de junho LAB 530
O SOFRIMENTO PODE SER UMA DISCIPLINA
JÓ 35-37
Você está lendo direitinho o livro de Jó? Tem sido perseverante em ler os discursos dos quatro amigos e, principalmente ontem e hoje, o discurso do “amigo” Eliú? Porque se não formos perseverantes para, pelo menos, ler a história, é uma vergonha, não é mesmo? Pense na perseverança que Jó teve, ao suportar o sofrimento dele. Ele foi o homem que mais sofreu no mundo, mas que também se tornou símbolo da paciência, pela perseverança que teve em suportar tudo.
Os amigos dele, apesar de ficarem falando muita besteira, também foram perseverantes, coitados! Eles não merecem só a nossa critica, mas merecem também a nossa atenção, porque, apesar dos pesares, eles estavam tentando acertar. Pelo menos, eles estavam ao redor do sorumbático sofredor. Isso já foi uma virtude: aguentar ficar ao lado de Jó.
E nós estamos lendo, especificamente, sobre a última fala de Eliú, que foi o último dos quatro a falar, antes de Deus chegar e se pronunciar naquela discussão. E como as leituras de ontem e de hoje são um discurso só, quero retomar um trecho, que está em Jó 33:14-19, para contextualizar o que quero dizer aqui sobre a leitura de hoje. Assim, faríamos um fechamento sobre essa discussão do sofrimento de Jó.
“Pois a verdade é que Deus fala, ora de um modo, ora de outro, mesmo que o homem não o perceba. Em sonho ou em visão durante a noite, quando o sono profundo cai sobre os homens e eles dormem em suas camas, ele pode falar aos ouvidos deles e aterrorizá-los com advertências, para prevenir o homem das suas más ações e livrá-lo do orgulho, para preservar da cova a sua alma, e a sua vida da espada. Ou o homem pode ser castigado no leito de dor, com os seus ossos em constante agonia.”
Comentando sobre isso, veja o que encontrei no periódico “Jó, sofrimento e restauração”, 3º trimestre de 1980, pág. 75: “Eliú era um jovem insatisfeito tanto com os discursos de Jó como os de seus três amigos. Talvez a maior contribuição de Eliú ao debate é a nova ênfase à ideia de que o sofrimento pode ser disciplina, em vez de punição... O conceito de Eliú sobre o sofrimento considerando-o como disciplina não é novo na história de Jó. É a ênfase que ele dá ao conceito que é nova... [Jó] ...deixou que Eliú realçasse a ideia de que o sofrimento pode ser uma disciplina, antes que uma punição”.
Essa é a grande lição. O sofrimento que nos assola não é de todo mal. O lado bom é que ele nos disciplina.
Valdeci Júnior
Fátima Silva