-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Gênesis 19:21|
vayyo'mer 'êlâyv hinnêh nâsâ'thiy phâneykha gam laddâbhâr hazzehlebhiltiy hâphkiy 'eth-hâ`iyr 'asher dibbartâ
-
22
|Gênesis 19:22|
mahêr himmâlêth shâmmâhkiy lo' 'ukhal la`asoth dâbhâr `adh-bo'akha shâmmâh `al-kên qârâ' shêm-hâ`iyr tso`ar
-
23
|Gênesis 19:23|
hashemesh yâtsâ' `al-hâ'ârets veloth bâ' tso`arâh
-
24
|Gênesis 19:24|
vayhvh himthiyr `al-sedhom ve`al-`amorâh gophriyth vâ'êsh mê'êthAdonay min-hashâmâyim
-
25
|Gênesis 19:25|
vayyahaphokh 'eth-he`âriym hâ'êlve'êth kol-hakkikkâr ve'êth kol-yoshebhêy he`âriym vetsemachhâ'adhâmâh
-
26
|Gênesis 19:26|
vattabbêth 'ishto mê'acharâyv vattehiy netsiybh melach
-
27
|Gênesis 19:27|
vayyashkêm 'abhrâhâm babboqer 'el-hammâqom 'asher-`âmadhshâm 'eth-penêy Adonay
-
28
|Gênesis 19:28|
vayyashqêph `al-penêy sedhomva`amorâh ve`al-kâl-penêy 'erets hakkikkâr vayyar' vehinnêh `âlâhqiythor hâ'ârets keqiythor hakkibhshân
-
29
|Gênesis 19:29|
vayhiy beshachêth 'elohiym'eth-`ârêy hakkikkâr vayyizkor 'elohiym 'eth-'abhrâhâm vayshallach.'eth-loth mittokh hahaphêkhâh bahaphokh 'eth-he`âriym 'asher-yâshabh bâhênloth
-
30
|Gênesis 19:30|
vayya`al loth mitso`ar vayyêshebh bâhâr ushetêy bhenothâyv `immokiy yârê' lâshebheth betso`ar vayyêshebh bamme`ârâh hu' ushetêy bhenothâyv
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva