-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Gênesis 48:1|
vayhiy 'acharêy haddebhâriym hâ'êlleh vayyo'mer leyosêphhinnêh 'âbhiykha choleh vayyiqqach 'eth-shenêy bhânâyv `immo 'eth-menasheh ve'eth-'ephrâyim
-
2
|Gênesis 48:2|
vayyaggêdh leya`aqobh vayyo'mer hinnêhbinkha yosêph bâ' 'êleykha vayyithchazzêq yisrâ'êl vayyêshebh `al-hammithâh
-
3
|Gênesis 48:3|
vayyo'mer ya`aqobh 'el-yosêph 'êl shadday nir'âh-'êlaybeluz be'erets kenâ`an vaybhârekh 'othiy
-
4
|Gênesis 48:4|
vayyo'mer 'êlay hineniymaphrekha vehirbiythikha unethattiykha liqhal `ammiym venâthattiy 'eth-hâ'ârets hazzo'th lezar`akha 'achareykha 'achuzzath `olâm
-
5
|Gênesis 48:5|
ve`attâhshenêy-bhâneykha hannolâdhiym lekha be'erets mitsrayim `adh-bo'iy'êleykha mitsraymâh liy-hêm 'ephrayim umenasheh kir'ubhên veshim`onyihyu-liy
-
6
|Gênesis 48:6|
umoladhtekha 'asher-holadhtâ 'acharêyhem lekha yihyu `alshêm 'achêyhem yiqqâre'u benachalâthâm
-
7
|Gênesis 48:7|
va'aniy bebho'iy mippaddânmêthâh `âlay râchêl be'erets kena`an badderekh be`odh kibhrath-'eretslâbho' 'ephrâthâh vâ'eqberehâ shâm bedherekh 'ephrâth hiv' bêythlâchem
-
8
|Gênesis 48:8|
vayyar' yisrâ'êl 'eth-benêy yosêph vayyo'mer miy-'êlleh
-
9
|Gênesis 48:9|
vayyo'mer yosêph 'el-'âbhiyv bânay hêm 'asher-nâthan-liy 'elohiymbâzeh vayyo'mar qâchem-nâ' 'êlay va'abhârakhêm
-
10
|Gênesis 48:10|
ve`êynêyyisrâ'êl kâbhedhu mizzoqen lo' yukhal lir'oth vayyaggêsh 'othâm 'êlâyvvayyishaq lâhem vaychabbêq lâhem
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva