-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Gênesis 47:1|
vayyâbho' yosêph vayyaggêdh lephar`oh vayyo'mer 'âbhiyve'achay vetso'nâm ubheqârâm vekhol-'asher lâhem bâ'u mê'eretskenâ`an vehinnâm be'erets goshen
-
2
|Gênesis 47:2|
umiqtsêh 'echâyv lâqach chamishâh'anâshiym vayyatsighêm liphnêy phar`oh
-
3
|Gênesis 47:3|
vayyo'mer par`oh'el-'echâyv mah-ma`asêykhem vayyo'mru 'el-par`oh ro`êh tso'n`abhâdheykha gam-'anachnu gam-'abhothêynu
-
4
|Gênesis 47:4|
vayyo'mru 'el-par`ohlâghur bâ'ârets bâ'nu kiy-'êyn mir`eh latso'n 'asher la`abhâdheykha kiy-khâbhêdh hârâ`âbh be'erets kenâ`an ve`attâh yêshebhu-nâ' `abhâdheykhabe'erets goshen
-
5
|Gênesis 47:5|
vayyo'mer par`oh 'el-yosêph lê'mor 'âbhiykhave'acheykha bâ'u 'êleykha
-
6
|Gênesis 47:6|
'erets mitsrayim lephâneykha hiv' bemêythabhhâ'ârets hoshêbh 'eth-'âbhiykha ve'eth-'acheykha yêshebhu be'erets goshen ve'im-yâdha`tâ veyesh-bâm 'anshêy-chayil vesamtâm sârêy miqneh `al-'asher-liy
-
7
|Gênesis 47:7|
vayyâbhê' yosêph 'eth-ya`aqobh 'âbhiyv vayya`amidhêhu liphnêyphar`oh vaybhârekh ya`aqobh 'eth-par`oh
-
8
|Gênesis 47:8|
vayyo'mer par`oh 'el-ya`aqobh kammâh yemêy shenêy chayyeykha
-
9
|Gênesis 47:9|
vayyo'mer ya`aqobh'el-par`oh yemêy shenêy meghuray sheloshiym ume'ath shânâh me`ath.verâ`iym hâyu yemêy shenêy chayyay velo' hisiyghu 'eth-yemêy shenêychayyêy 'abhothay biymêy meghurêyhem
-
10
|Gênesis 47:10|
vaybhârekh ya`aqobh 'eth-par`oh vayyêtsê' milliphnêy phar`oh
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva