-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Gênesis 47:1|
vayyâbho' yosêph vayyaggêdh lephar`oh vayyo'mer 'âbhiyve'achay vetso'nâm ubheqârâm vekhol-'asher lâhem bâ'u mê'eretskenâ`an vehinnâm be'erets goshen
-
2
|Gênesis 47:2|
umiqtsêh 'echâyv lâqach chamishâh'anâshiym vayyatsighêm liphnêy phar`oh
-
3
|Gênesis 47:3|
vayyo'mer par`oh'el-'echâyv mah-ma`asêykhem vayyo'mru 'el-par`oh ro`êh tso'n`abhâdheykha gam-'anachnu gam-'abhothêynu
-
4
|Gênesis 47:4|
vayyo'mru 'el-par`ohlâghur bâ'ârets bâ'nu kiy-'êyn mir`eh latso'n 'asher la`abhâdheykha kiy-khâbhêdh hârâ`âbh be'erets kenâ`an ve`attâh yêshebhu-nâ' `abhâdheykhabe'erets goshen
-
5
|Gênesis 47:5|
vayyo'mer par`oh 'el-yosêph lê'mor 'âbhiykhave'acheykha bâ'u 'êleykha
-
6
|Gênesis 47:6|
'erets mitsrayim lephâneykha hiv' bemêythabhhâ'ârets hoshêbh 'eth-'âbhiykha ve'eth-'acheykha yêshebhu be'erets goshen ve'im-yâdha`tâ veyesh-bâm 'anshêy-chayil vesamtâm sârêy miqneh `al-'asher-liy
-
7
|Gênesis 47:7|
vayyâbhê' yosêph 'eth-ya`aqobh 'âbhiyv vayya`amidhêhu liphnêyphar`oh vaybhârekh ya`aqobh 'eth-par`oh
-
8
|Gênesis 47:8|
vayyo'mer par`oh 'el-ya`aqobh kammâh yemêy shenêy chayyeykha
-
9
|Gênesis 47:9|
vayyo'mer ya`aqobh'el-par`oh yemêy shenêy meghuray sheloshiym ume'ath shânâh me`ath.verâ`iym hâyu yemêy shenêy chayyay velo' hisiyghu 'eth-yemêy shenêychayyêy 'abhothay biymêy meghurêyhem
-
10
|Gênesis 47:10|
vaybhârekh ya`aqobh 'eth-par`oh vayyêtsê' milliphnêy phar`oh
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva